Νηστεία, προσευχή και συγχώρηση
Το καθήκον της μνησικακίας εξυμνεί ο Θεός. Συγχωρήσατε τους συνανθρώπους οι οποίοι σας επίκραναν, μην ενθυμήσθε τίποτε το κακόν δι’ αυτούς και τότε, θα συγωρήση και τας ιδικάς σας αμαρτίας ο Θεός. Πράγματι, χρειάζεται μεγάλο ψυχικό σθένος και μεγαλείον από τον χριστιανόν, η πραγμάτωσις της θεϊκής αυτής συστάσεως.
Αρχιμανδρίτης Κων/νος Χαραλαμπόπουλος
Θεϊκά και πανανθρώπινα μηνύματα, αντλούμεν, αγαπητοί μου, εκ του ευαγγελίου της Τυρινής, τα οποία υποδεικνύει ο Κύριος και αποτελούν γνωρίσματα, της υγιούς χριστιανικής ζωής. Ιδιαιτέρως δε, κατά την περίοδον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, καθιστώνται επίκαιρα, διότι η Εκκλησία, καλεί όλους ημάς εις εντονώτερα πνευματικά αγωνίσματα, την επίτευξιν των οποίων αναμένει ο Κύριος, από τον καθένα εξ ημών.
Το καθήκον της μνησικακίας εξυμνεί ο Θεός. Συγχωρήσατε τους συνανθρώπους οι οποίοι σας επίκραναν, μην ενθυμήσθε τίποτε το κακόν δι’ αυτούς και τότε, θα συγωρήση και τας ιδικάς σας αμαρτίας ο Θεός. Πράγματι, χρειάζεται μεγάλο ψυχικό σθένος και μεγαλείον από τον χριστιανόν, η πραγμάτωσις της θεϊκής αυτής συστάσεως.
Δευτερευόντως ομιλεί ο Θεός περί της νηστείας, η οποία είναι και εντολή του προς τον άνθρωπον, αλλά και θεσμός ιερός, ο οποίος ετηρήθη και υπό του μονογενούς Υιού και υπό των αποστόλων και των προφητών και υπό πάντων των ανθρώπων, από απαρχής του γένους.
Εξαίρεσιν εις τον θεσμόν και την υποχρέωσιν της νηστείας, έχει μόνον ο ασθενής άνθρωπος, ο οποίος όμως οφείλει να μην σκανδαλίζη τους λοιπούς και να δικαιολογή την εξαίρεσιν αυτήν, διότι άλλως θα εμφανισθή εις τα όμματά των, ότι περιφρονεί την νηστείαν. Ομοίως και ο τηρητής της θείας αυτής εντολής και υποχρεώσεως, οφείλει να είναι σεμνός και να μην διατυμπανίζη το ότι νηστεύη, δια να εισπράττη τον έπαινον των ανθρώπων.
Ακόμη ο Κύριος, κάμνει λόγο δια την συλλογήν των επιγείων αγαθών και θησαυρών από μέρους των ανθρώπων. Όλα τα αγαθά τα οποία συγκεντρώνει ο άνθρωπος, υπόκεινται εις την φθοράν και συνεγείρουν τους κλέπτας και ληστάς.
Δεν πρέπει ο άνθρωπος να δίδη βαρύτητα εις την συλλογήν τοιούτων καρπών, αλλά εις την συλλογήν πνευματικών καρπών οι οποίοι και αποταμιεύονται εις τους ουρανούς. Εκεί δεν έχουν ουδένα φόβον, αλλά ευρίσκονται μόνιμοι και ασφαλείς.
Εις αυτούς τους θησαυρούς, πρέπει η ανθρωπίνη ψυχή να ευρίσκεται προσκεκολλημένη.
Αδελφοί μου, ας εντρυφήσωμεν εις τας θεϊκάς αυτάς συστάσεις ιδιαιτέρως κατά την περίοδον της Μ. Τεσσαρακοστής και ας επανακτήσωμεν τον κότινον της δόξης του Θεού, εάν καλώς ηγωνίσθημεν επ’ αυτών.
