Ο αληθινός θησαυρός
Ὁ πόθος ἀποκτήσεως θησαυρῶν συνδέεται μέ κάτι βαθύτερο, μέ τὸ αἴσθημα τῆς ἀσφάλειας, τῆς ἄνεσης, τῆς ἀξιοπρέπειας. Ὁ Κύριος ὅμως ἐξηγεῖ, τήν ἀσφάλεια πού ζητάτε δέν τήν προσφέρουν οἱ θησαυροί αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Ἐδώ στή γῆ «ὁ σκόρος καί ἡ σήψη τούς καταστρέφουν καί οἱ διαρρήκτες τούς κλέβουν».
Βέβαια ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Χριστοῦ τά πράγματα ἔχουν ἀλλάξει σημαντικά. Οἱ ἄνθρωποι βρῆκαν καλύτερους τρόπους ἐξασφαλίσεως τῶν ἀγαθῶν τους. Σήμερα ὑπάρχουν ἀσφαλιστικές ἑταιρεῖες, καταθέσεις σέ Τράπεζες, «ἐπενδύσεις» σέ ἐπιχειρήσεις. Ἐξακολουθοῦν ὅμως νά ὑπάρχουν ὁ σκόρος καί ἡ σήψη, τό ‘’κούρεμα’’. Ποτὲ τελικά δέν μπορεῖ νά εἶναι κανείς ἀπόλυτα ἀσφαλής.
Ὑπάρχουν περιπτώσεις, στὶς ὁποῖες οἱ γήϊνοι θησαυροὶ δὲν ἔχουν ἀξία: ἀθεράπευτες ἀρρώστιες, βαρειὲς μελαγχολίες, νευροπάθειες, οἰκογενειακὲς τραγωδίες, ἀτυχήματα, θάνατοι προσφιλῶν προσώπων, πού δέν θεραπεύονται μέ τό χρῆμα. Ὁ Κύριος ἐπισημαίνει: «Ὅπου εἶναι ὁ θησαυρός σου, ἐκεῖ θά εἶναι καί ἡ καρδιά σου». Συγκεντρῶστε θησαυροὺς πνευματικοὺς, αὐξῆστε τὴν περιουσία τῆς πίστεως, πολλαπλασιάστε τὰ ἔργα τῆς ἀγάπης, φροντίστε νὰ αὐξάνει συνεχῶς ἡ καθαρότητα τῆς ψυχῆς σας, ἡ ἁγνότητα, ἡ ταπεινοφροσύνη, ἡ εἰλικρίνεια καὶ ἡ τιμιότητα. Δῶστε τροφή στόν πεινασμένο, στέγη στόν ξένο, στοργή στόν ἄρρωστο, συμπαράσταση στόν ἀβοήθητο.
Συγχωρεῖστε μέ ὅλή τήν καρδιά σας ὅσους σᾶς πίκραναν, σᾶς ἀδίκησαν, σᾶς ἔβλαψαν. Ἔτσι θά κερδίσετε τόν πιό ἀνεκτίμητο θησαυρό: τή συγχώρηση, τήν υἱοθεσία τοῦ «Πατρός τῶν οἰκτιρμῶν». Ὅλα αὐτά ὅμως ὅχι «πρός τό θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις». Γιατί τότε στήν οὐσία δέν θησαυρίζουμε ἐν οὐρανῷ ἀλλά ἐπί τῆς γῆς.
Δέν ζητάει ὁ Χριστός μέ ὅσα λέει στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή νά μᾶς κάνει φτωχούς καί κακομοιριασμένους. Θέλει νά μᾶς ὁδηγήσει στή σωστή ἐκλογή τῶν θησαυρῶν, νά μᾶς δείξει ποιό εἶναι τό κίβδηλο καί ποιο τό γνήσιο.
Ποιό νόμισμα περνάει γιά λίγο καιρό καί σέ ἕνα τόπο καί ποιό ἔχει ἀξία παντοῦ καί αἰώνια.
Ἡ περίοδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστης, ποὺ ἀρχίζει ἀπὸ αὔριο, αὐτὸ τὸν σκοπὸ ἔχει: νὰ μᾶς βοηθήσει νὰ ἐπανεξετάσουμε σοβαρὰ τὴν πορεία τῆς ζωῆς μας. Ποῦ ἔχουμε στραμμένη τὴν προσοχή μας; Σ’ αὐτὰ ποὺ γίνονται αὐτὲς τὶς ἡμέρες καὶ εὐτελίζουν τὸν ἄνθρωπο ἢ στὰ σεμνὰ, τὰ δίκαια, τὰ ὑγιῆ, τά ἀγνά ποὺ διδάσκει ἠ Ἐκκλησία μας; Θησαυρίζουμε «θησαυρούς ἐπί τῆς γῆς» ἤ «ἐν τῷ οὐρανῷ»;
από τη Μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής
