Ενθουσιασμός αλλά και σκεπτικισμός για την αξιοποίηση της περιουσίας της Αρχιεπισκοπής
Με ενδιαφέρον αλλά και σκεπτικισμό παρακολουθεί μεγάλο μέρος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, τις κινήσεις του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου για την αξιοποίηση της περιουσίας της Αρχιεπισκοπής στην περιοχή της Βουλιαγμένης, μέσω του μοντέλου της συνδιαχείρισης με το ελληνικό δημόσιο.
Λουδάρος Ανδρέας
Με ενδιαφέρον αλλά και σκεπτικισμό παρακολουθεί μεγάλο μέρος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, τις κινήσεις του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου για την αξιοποίηση της περιουσίας της Αρχιεπισκοπής στην περιοχή της Βουλιαγμένης, μέσω του μοντέλου της συνδιαχείρισης με το ελληνικό δημόσιο.
Η επιλογή της συνεργασίας και της από κοινού εκμετάλλευσης της εκκλησιαστικής περιουσίας με το δημόσιο, ήταν κάτι που δεν ενθουσίασε πολλούς μητροπολίτες εξαρχής.
Ακόμη και εκείνοι που βλέπουν θετικά το μοντέλο ως μέσο μελλοντικής αξιοποίησης των δικών τους περιουσιών, (σ.σ. η κάθε Μητρόπολη διαχειρίζεται ανεξάρτητα τα περιουσιακά της στοιχεία) αναμένουν την τελική έκβαση της κίνησης του Αρχιεπισκόπου, η επιτυχία ή η αποτυχία της οποίας θα κρίνει, και το αν θα χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα προς μίμηση ή προς αποφυγή.
Οι θιασώτες της ιδέας της συνεργασίας Εκκλησίας – Δημοσίου στην αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, προτάσσουν δυο βασικά επιχειρήματα. Σύμφωνα με το πρώτο, η συνεργασία Εκκλησίας – Δημοσίου αξιοποιεί περιουσιακά στοιχεία τα οποία χρόνια τώρα, δεν απέδιδαν το παραμικρό ενώ τα σύνθετα γραφειοκρατικά προβλήματα στέκονταν μονίμως εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια.
Το δεύτερο εξίσου σημαντικό επιχείρημα έχει να κάνει με το γεγονός πως η περιουσία δεν πωλείται αλλά παραχωρείται σε επενδυτές προς αξιοποίηση.
«Δεν θα πουληθεί ούτε ένα μέτρο γης» τονίζουν κάθε φορά που ερωτώνται οι υπεύθυνοι της Εκκλησίας που ασχολούνται με το θέμα, δηλώνοντας μάλιστα βέβαιοι πως η επιτυχία είναι δεδομένη.
Στον αντίποδα, ένας παράγων ο οποίος έχει ισχυροποιήσει την αμφιβολία στην πλευρά των σκεπτικιστών, είναι τα πρόσωπα που στελεχώνουν τον νέο φορέα από πλευράς Εκκλησίας.
Με μόνη εξαίρεση τον κ. Μιχαήλ Καρλούτσο ο οποίος αν και άγνωστο πρόσωπο στα ελληνικά εκκλησιαστικά πράγματα, έχει μια σχέση με την Εκκλησία μέσω του πατέρα του, του πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Εκκλησία της Αμερικής π. Άλεξ Καρλούτσου, τόσο ο κ. Πέτρος Σουρέτης ο οποίος είναι ο διευθύνων σύμβουλος της «Intracom Κατασκευές» όσο και ο κ. Άρις Συγγρός, πρόεδρος του «Invest in Greece», καταξιωμένα πρόσωπα στους χώρους τους, δεν είναι όμως γνωστά στον χώρο της Εκκλησίας.
Ταυτόχρονα η αποκάλυψη σήμερα από την εφημερίδα «Καθημερινή», πως ο κύριος φορέας που θα αναλάβει την αξιοποίηση της περιουσίας της Αρχιεπισκοπής θα είναι η αμερικανική «Cushman Wakefield» έχει οδηγήσει αρκετούς στο εσωτερικό της Εκκλησίας να εκφράζουν ανοιχτά πλέον φόβους για δημιουργία ενός συστήματος το οποίο δύσκολα θα μπορέσει να ελέγξει η Εκκλησία.
Για την ώρα δεν έχει υπάρξει καμία δημόσια παρέμβαση ή αντίδραση από μητροπολίτες, αφού η υπόθεση δεν αφορά την Εκκλησία σε κεντρικό επίπεδο αλλά μόνο την Αρχιεπισκοπή η ευθύνη της διοίκησης της οποίας αφορά αποκλειστικά τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο ο οποίος θα πιστωθεί τα όποια θετικά ή όχι αποτελέσματα στο μέλλον.
