Η εορτή του Οσίου Μαξίμου του Γραικού στην Άρτα
Με θρησκευτική λαμπρότητα εορτάστηκε η μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Μαξίμου του Γραικού στον υπό ανέγερση Ιερό Ναό του Αγίου στην περιοχή «ΤΡΙΓΩΝΟ» της Άρτας.
Του πανηγυρικού Εσπερινού προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γρεβενών κ. Δαβίδ ο οποίος ομίλησε περιεκτικά για την πλούσια δράση και προσφορά του Οσίου Μαξίμου στην διαφώτιση και μετακένωση του γνήσιου Ορθοδόξου πνεύματος στο λαό των Ρώσων.
Στο Αρχιερατικό συλλείτουργο προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης Άρτης κ. Ιγνάτιος, ο οποίος στο τέλος ευχαρίστησε θερμά το Μητροπολίτη Γρεβενών κ. Δαβίδ για την παρουσία και τη συμμετοχή του στην πανήγυρη του τοπικού μας Αγίου, ευχόμενος όπως σύντομα αποπερατωθεί ο κυρίως Ναός ώστε να αξιωθούμε μέσα σ΄αυτόν να λατρεύουμε εις το εξής τον Πανάγαθο Θεό, δια πρεσβειών της Παναγίας της Παραμυθίας και του Οσίου Μαξίμου του Γραικού.
Της πανηγύρεως λάμπρυνε με τις βυζαντινές μελωδίες ο καλλιφωνότατος και μουσικολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών κ. Νικόδημος Καβαρνός και χορός Ιεροψαλτών του Συνδέσμου Ιεροψαλτών Ν. Άρτης υπό τη διεύθυνση του Πρωτοψάλτου κ. Γεωργίου Κόκκινου.
Ο Άγιος Μάξιμος γεννήθηκε στην Άρτα το 1470 μ.Χ., αλλά η καταγωγή του ήταν από τον Μωρία και το κοσμικό του όνομα ήταν Μιχαήλ Τριβώλης. Μαθήτευσε κοντά στον Ιωάννη Μόσχο και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιταλία. Επίσης, μαθήτευσε στην Ελληνική σχολή της Βενετίας και κατόπιν σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Πάδοβας, της Φλωρεντίας και του Μιλάνου έχοντας επιφανείς Έλληνες δασκάλους, όπως ο Ιανός Λάσκαρης, ο Λαόνικος Χαλκοκονδύλης κ.ά. Το 1505-6 μ.Χ. πήγε στο Άγιον Όρος, όπου εκάρη μοναχός με το όνομα Μάξιμος. Αργότερα ο Άγιος, μετά από παράκληση του τσάρου της Ρωσίας Βασιλείου Ιβάνοβιτς, το 1516 μ.Χ., πήγε στη Ρωσία προκειμένου να μεταφράσει διάφορα λειτουργικά και θεολογικά βιβλία στη σλαβωνική. Εκεί όμως συκοφαντήθηκε άγρια από τον ισχυρό ηγούμενο της Μονής Βολοκαλάμσκ Δανιήλ και έτσι ο Μάξιμος ταλαιπωρήθηκε επί σειρά ετών με εξορίες, στέρηση θείας κοινωνίας, φυλακίσεις σιδηροδέσμιος και άλλα βάσανα. Τελικά το 1551 μ.Χ. μεταφέρθηκε στή Λαύρα του Αγίου Σεργίου, όπου ο ηγούμενος τον περιέβαλε με πολλή αγάπη, εκτιμώντας το πνευματικό του έργο. Εδώ άφησε και την τελευταία του πνοή στις 21 Ιανουαρίου του 1556 μ.Χ., αφού συνέγραψε πολλά απολογητικά και ερμηνευτικά έργα. Αγιοκατατάχθηκε στις 31 Μαίου 1988 μ.Χ.
