Η Αποκάλυψη του Θεού

Στον πα­ρά­δει­σο, ο Χρι­στός θα αυ­το­α­πο­κα­λύ­πτε­ται. Κάθε νέα απο­κά­λυ­ψη που θα κά­νει ο Θεός για τον Εαυ­τόν του, στους σε­σω­σμέ­νους και τους αγ­γέ­λους, δεν θα έχει σχέ­ση με προ­η­γού­με­νη εμ­πει­ρία και θα εί­ναι μο­να­δι­κή. Και κάθε νέα απο­κά­λυ­ψη εί­ναι τόσο ανώ­τε­ρη από την προ­η­γού­με­νη, που εί­ναι κάτι το ανε­πα­νά­λη­πτο. Με μια πα­ρα­βο­λι­κή ιστο­ρία, μου το είπε αυτό μια φορά ένας γέ­ρον­τας, για να το κα­τα­λά­βω: Πες, ότι ο Χρι­στός εί­ναι ένα πη­γά­δι. Εμείς βλέ­πον­τας το πη­γά­δι, υπο­θέ­του­με ότι πε­ριέ­χει νερό. Το γνω­ρί­ζου­με από το κό­σμο, ότι τα πη­γά­δια πε­ριέ­χουν νερό. Και κα­τε­βά­ζου­με τον κου­βά, για να δού­με τι πε­ριέ­χει το πη­γά­δι. Ανε­βά­ζου­με τον κου­βά και ωπ, βγά­λα­με γάρ­γα­ρο-κρυ­στάλ­λι­νο νερό. Ξε­δι­ψά­σα­με με το νερό και λίγο πιο ύστε­ρα ξα­να­κα­τε­βά­ζου­με τον κου­βά. Ανε­βά­ζου­με επά­νω τον κου­βά και … βγά­λα­με κρα­σί!!! Καλά πώς έγι­νε αυτό;

Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης