Περί ακολασίας

Οι άν­θρω­ποι, που βγά­ζουν εκεί­νες τις αι­σχρές κα­σέ­τες (πορ­νό) και πα­ρου­σιά­ζουν τις σαρ­κι­κές δια­στρο­φές τους, άν­δρες και γυ­ναί­κες, εί­ναι υπο­στα­τι­κά δαι­μο­νι­σμέ­νοι, με πολ­λά-πολ­λά δαι­μό­νια! Και όταν πε­θά­νουν, τα έργα τους ωστό­σο συ­νε­χί­ζουν να τα βλέ­πουν και να αμαρ­τά­νουν οι άλ­λοι άν­θρω­ποι, έχει σαν απο­τέ­λε­σμα να αυ­ξά­νουν την κό­λα­σή τους. Άρα δεν αρ­κεί κα­νείς να με­τα­νο­ή­σει, αλλά θα πρέ­πει να κα­τα­στρέ­ψει και τα έργα της αμαρ­τί­ας που έκα­νε εν ζωή. Αλί­μο­νο στον άν­θρω­πο, που όταν πε­θά­νει, αφή­νει τέ­τοια κλη­ρο­νο­μιά στον κό­σμο!

Γερων Εφραίμ Σεραγιώτης