Dogma

Περί νήψεως

Στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας

Το παν στον μο­να­χό (αλλά και σε όλους τους αν­θρώ­πους), εί­ναι η τή­ρη­ση του νου. Από εκεί γί­νον­ται όλα. Γι’ αυτό και επι­βάλ­λε­ται ο μο­να­χός, να έχει αυ­στη­ρή προ­σή­λω­ση, τή­ρη­ση και στρο­φή προς τον νου του. Να τον ελέγ­χει, για­τί από εκεί ξε­κι­νούν όλα τα καλά και από εκεί μπαί­νει φραγ­μός όλων των κα­κών. Η χρή­ση και πα­ρά­χρη­ση των νο­η­μά­των, γεν­νά όλα τα υπό­λοι­πα. Εάν κά­ποιος κά­νει καλή κρί­ση των νο­η­μά­των, οπωσ­δή­πο­τε θα κά­νει και καλή χρή­ση των πραγ­μά­των, αλ­λιώς θα συμ­βαί­νει το αν­τί­θε­το.

Γι’ αυτό να στρέ­ψε­τε όλο σας το εν­δια­φέ­ρον στην προ­σο­χή του νου. Ένας άρι­στος τρό­πος τη­ρή­σε­ως του νου εί­ναι η συ­νε­χής μνή­μη του Θεού. Εάν η προ­σο­χή στρα­φεί εις αυ­τόν τον στό­χο, τότε ο άν­θρω­πος αμέ­σως ευ­ρι­σκό­με­νος στην μνή­μη του Θεού, δεν αμαρ­τά­νει.

Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός