Dogma

Τί ζητάω στην προσευχή μου

Το να μην ζη­τά­με τί­πο­τα στην προ­σευ­χή μας και απλά να δο­ξο­λο­γού­με και να ευ­χα­ρι­στού­με τον Κύ­ριο, εί­ναι η ανω­τέ­ρα προ­σευ­χή. »Θεέ μου, εσύ γνω­ρί­ζεις… Σε ευ­χα­ρι­στώ!». Έτσι να λέμε, έχον­τας Του εμ­πι­στο­σύ­νη και ο Θεός θα μας δώ­σει κατά την καρ­διά μας! Βέ­βαια δεν εί­ναι κακό να ζη­τή­σει κα­νείς κάτι από το Θεό. Όμως ο Θεός γνω­ρί­ζει όλες τις ανάγ­κες μας, πριν εμείς Του ζη­τή­σου­με κάτι. Και υπάρ­χει ο κίν­δυ­νος, αν ζη­τή­σου­με κάτι και γί­νει, να πι­στέ­ψου­με στον εξής λο­γι­σμό, που θα μας σπεί­ρει ο διά­βο­λος: Εί­δες που έγι­νε; Επει­δή έφτα­σες σε με­γά­λα μέ­τρα, ο Θεός σε τιμά και σε ει­σά­κου­σε! Κα­τα­λα­βαί­νε­τε την πα­γί­δα;

Και αν τα επό­με­να αι­τή­μα­τά μας εκ­πλη­ρω­θούν, τότε εί­ναι που θα πι­στέ­ψου­με, ότι πράγ­μα­τι φτά­σα­με σε δυ­σθε­ώ­ρη­τα μέ­τρα. Κοι­τάξ­τε πως εκτρο­χιά­ζε­τε ο άν­θρω­πος, χω­ρίς να το κα­τα­λά­βει!!! Οπό­τε το να ζη­τά­με και αυτό πάν­τα να εκ­πλη­ρώ­νε­τε, αυτό εί­ναι εγ­κα­τά­λει­ψη Θεού. Δεν εί­ναι επι­τυ­χία, ότι ο Θεός μας ει­σα­κού­ει.

Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης