Αγάπη και οδύνη της ψυχής

Όσο με­γα­λύ­τε­ρη εί­ναι η αγά­πη, τόσο με­γα­λύ­τε­ρη εί­ναι η οδύ­νη της ψυ­χής. Όσο πλη­ρέ­στε­ρη εί­ναι η αγά­πη, τόσο πλη­ρέ­στε­ρη εί­ναι η γνώ­ση. Όσο φλο­γό­τε­ρη εί­ναι η αγά­πη, τόσο εμ­πυ­ρώ­τε­ρη εί­ναι η προ­σευ­χή. Και όσο τε­λειό­τε­ρη εί­ναι η αγά­πη, τόσο αγιό­τε­ρος εί­ναι ο βίος.

Από την αγά­πη προς τον αδελ­φό έρ­χε­ται η Χά­ρις και δια της αγά­πης προς τον αδελ­φό φυ­λά­γε­ται. Εάν όμως δεν αγα­πού­με τον αδελ­φό, τότε και η αγά­πη του Θεού δεν έρ­χε­ται στην ψυχή, ένε­κα της κα­τα­κρί­σε­ως ή του μί­σους προς τον αδελ­φό.

Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης