Η αδιαφορία

Με­ρι­κές φο­ρές πα­ρα­τη­ρεί­ται ακό­μη και στις σχέ­σεις των πνευ­μα­τι­κών αν­θρώ­πων το εξής: Πάει να πει ένας τον πόνο του σε κά­ποιον και αυ­τός δεν θέ­λει να τον ακού­σει, για να μην στε­ρη­θεί την χαρά του. Μπο­ρεί να προ­σποι­η­θεί ότι εί­ναι βια­στι­κός ή να αλ­λά­ξει κου­βέν­τα, για να έχει την ησυ­χία του. Αυτό εί­ναι τε­λεί­ως σα­τα­νι­κό. Σαν να πε­θαί­νει ο άλ­λος δί­πλα μου και εγώ να πη­γαί­νω πιο πέρα και να τρα­γου­δώ. Πού εί­ναι το »κλαί­ειν μετά κλαιόν­των» (Ρωμ. 12,15);

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης