Ο πρώτος έφερε έναν λαμπερό μαργαριτάρι, σταγόνα ιδρώτα κάποιου τίμιου εργαζόμενου που προσπαθούσε να ζήσει την οικογένειά του. Ο Θεός τον επαίνεσε, αλλά του είπε πως υπάρχει κάτι ανώτερο.
Ο δεύτερος άγγελος προσκόμισε ένα κόκκινο ρουμπίνι, σταγόνα αίματος ενός ήρωα που έπεσε στο πεδίο της τιμής. Οι άγγελοι θαύμασαν το εύρημα, όμως ο Θεός υπενθύμισε ότι υπάρχει κάτι ακόμα πιο πολύτιμο.
Τότε ήρθε ο τρίτος άγγελος και άφησε στον θρόνο του Θεού ένα αστραφτερό διαμάντι – ένα δάκρυ μετάνοιας ενός αμαρτωλού που, γονατιστός, εξομολογούνταν τις αμαρτίες του.
Ο Θεός ανακήρυξε αυτό το διαμάντι ως το πολυτιμότερο δώρο, επιβραβεύοντας την μετάνοια και την εξομολόγηση ως το υπέρτατο θησαυρό της ψυχής.
Όπως ο ίδιος ο Χριστός διακηρύσσει στο Ευαγγέλιο:
«Λέγω ύμίν ότι ούτω χαρά έσται έν τω ούρανω επί ένί άμαρτωλώ μετανοούντι…» (Λουκάς 15:7).
Η μετάνοια είναι το δώρο που ξαναφέρει την ψυχή στη χάρη του Θεού και γεμίζει τους ουρανούς με χαρά.
Γεροντικό