Η νέα ψυχή που γεννιέται

Ο Θεός, με­τα­βι­βά­ζει στο σπέρ­μα του αν­δρός την »νέα ψυ­χή» (πνεύ­μα) και στην συ­νέ­χεια το σπέρ­μα έλ­κει το ωά­ριο, για να το γο­νι­μο­ποι­ή­σει και έτσι δη­μιουρ­γεί­ται ένας νέος άν­θρω­πος. Πρώ­τα δηλ. ο Θεός κά­νει την ψυχή και μετά γί­νε­ται η σύλ­λη­ψη. Δεν γί­νε­ται σύλ­λη­ψη, εάν ο Θεός δεν κά­νει ψυχή.

Έχου­με δη­λα­δή πνεύ­μα+ύλη= άν­θρω­πος (σώμα και πνεύ­μα), όπου πνεύ­μα εί­ναι το σπέρ­μα και σώμα το ωά­ριο. Βλέ­που­με δηλ. ότι ο άν­δρας συ­νει­σφέ­ρει την ψυχή στον νέο άν­θρω­πο, ο άν­δρας δηλ. γεν­νά­ει και η γυ­ναί­κα τί­κτει.

Τώρα αν οι άν­θρω­ποι θέ­λουν να δη­μιουρ­γή­σουν άν­θρω­πο με τη μέ­θο­δο της κλω­νο­ποί­η­σης, θα έχου­με ύλη+ύλη=; Άν­θρω­πος πάν­τως δεν πρό­κει­ται να βγει με την μέ­θο­δο αυ­τήν.

Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης