Τυχαίνουν μέρες, που ή από κόπωση ή από ασθένεια, να μην μπορούμε να κάνουμε όλα τα πνευματικά μας καθήκοντα, όπως πρέπει. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι κακό, όταν παραλείπονται τελείως, γιατί ο εχθρός λαμβάνει έδαφος και κυριεύει την καρδιά μας.
Θα πρέπει επομένως κάτι να κάνουμε, έστω και το ελάχιστο. Όπως και οι καλοί στρατιώτες, όταν δεν μπορούν να κάνουν επίθεση, ρίχνουν μερικές ριπές από το πολυβολείο και ο εχθρός δεν πλησιάζει. Αργότερα, με την πρώτη ευκαιρία, κάνουν επίθεση τον εχθρό με βαριά όπλα και τον νικούν.
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης