Μην είστε κατηφείς

Τα που­λιά ψά­λουν συ­νέ­χεια εγ­κώ­μια στον Κύ­ριο. Ξε­κι­νούν το τρα­γού­δι τους νω­ρίς, από τις τρεις τα χα­ρά­μα­τα και δεν στα­μα­τούν πριν τις εν­νιά. Στις εν­νιά ησυ­χά­ζουν λι­γά­κι-τότε εί­ναι που βγαί­νουν να ανα­ζη­τή­σουν τρο­φή για τα μι­κρά τους. Κα­τό­πιν,αρ­χί­ζουν και πάλι τους ύμνους. Κα­νείς δεν τους λέει να υμνούν-απλώς το κά­νουν.
Κι εμείς;
Εμείς εί­μα­στε πάν­το­τε κα­τσού­φι­δες και κα­τη­φείς, δεν έχου­με ποτέ διά­θε­ση για τρα­γού­δι ή για οτι­δή­πο­τε άλλο. Πρέ­πει να ακο­λου­θή­σου­με το πα­ρά­δειγ­μα των που­λιών. Εί­ναι πάν­το­τε χα­ρού­με­να ενώ εμείς ενο­χλού­μα­στε πάν­το­τε από κάτι. Τι εί­ναι αυτό που μας ενο­χλεί; Τί­πο­τα στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα…. Έτσι δεν εί­ναι;

Γέρων Θαδδαίος Βιτόβνιτσα