Νους και καρδιά

Για να εξα­γνι­στούν ο νους και η καρ­διά, θα πρέ­πει ο άν­θρω­πος να ερ­γα­στεί τις εν­το­λές του Θεού και να κα­θα­ρι­στεί από τα πάθη του. Επί­σης δεν πρέ­πει ο άν­θρω­πος να δέ­χε­ται τους πο­νη­ρούς λο­γι­σμούς που του φέρ­νει το ταγ­κα­λά­κι, ούτε ο ίδιος να σκέ­φτε­ται πο­νη­ρά. Να προ­σπα­θεί να βά­ζει πάν­τα καλό λο­γι­σμό, να μην σκαν­δα­λί­ζε­ται εύ­κο­λα και να βλέ­πει με επιεί­κεια και αγά­πη τα σφάλ­μα­τα των άλ­λων, να ενερ­γεί με κα­λο­σύ­νη και απλό­τη­τα. Έτσι έρ­χε­ται η διαύ­γεια η πνευ­μα­τι­κή, ο Θεί­ος φω­τι­σμός και τότε ο άν­θρω­πος βλέ­πει καρ­διές αν­θρώ­πων και δεν βγά­ζει αν­θρώ­πι­να συμ­πε­ρά­σμα­τα. Όταν λοι­πόν πλη­θαί­νουν οι κα­λοί λο­γι­σμοί, ο άν­θρω­πος εξα­γνί­ζε­ται ψυ­χι­κά, κι­νεί­ται με ευ­λά­βεια, ει­ρη­νεύ­ει, και η ζωή του εί­ναι Πα­ρά­δει­σος.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης