Ο χαιρέκακος άνθρωπος

Ο χαι­ρέ­κα­κος χαί­ρε­ται πε­ρισ­σό­τε­ρο με τις δυ­στυ­χί­ες των άλ­λων, παρά με τα δικά του αγα­θά. Η ψυχή του τρέ­φει μί­σος γι’ αυ­τούς που ευ­τυ­χούν και απο­στρέ­φε­τα αυ­τούς που απο­λαμ­βά­νουν τα αγα­θά της ζωής. Η καρ­διά του εί­ναι γε­μά­τη μί­σος και δια­κα­ής πό­θος του εί­ναι η δυ­στυ­χία των άλ­λων.

Ο χαι­ρέ­κα­κος εί­ναι μο­χθη­ρός, η όψη του σκυ­θρω­πή, το βλέμ­μα του ύπου­λο. Έχει σφιγ­μέ­να χεί­λη, χα­μο­γε­λά­ει σαρ­δό­νια και το στό­μα του εί­ναι γε­μά­το πί­κρα. Ο τρό­πος ζωής του εί­ναι διε­στραμ­μέ­νος και υπε­ρη­φα­νεύ­ε­ται με την κα­κία του. Ο Θεός θα αν­τα­πο­δώ­σει σ’ αυ­τόν, σύμ­φω­να με τις επι­θυ­μί­ες της πο­νη­ρής του καρ­διάς.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως