Ο «φουσκωμένος» νους

Εκεί­νος που προ­σέ­χει με τους λο­γι­σμούς του, αν­τι­λαμ­βά­νε­ται εκεί­νους (δαί­μο­νες) που θέ­λουν να μπουν (στο νου του) και να τον μο­λύ­νουν. Οι κα­κοί λο­γι­σμοί τα­ρά­ζουν το νου για να γί­νει με­τέ­ω­ρος, φου­σκω­μέ­νος και αρ­γός. Αλλά εκεί­νοι που γνω­ρί­ζουν την κα­κία τους, μέ­νουν ατά­ρα­χοι, προ­σευ­χό­με­νοι.

Εκ του Γεροντικού