Ο νους, το λογιστικό μέρος της ψυχής

Ο νους, το λο­γι­στι­κό μέ­ρος της ψυ­χής, εί­ναι το <<ανώ­τε­ρο>> μέ­ρος της ψυ­χής μας. Και ο νους πλά­στη­κε από το Θεό, όχι για να σκέ­φτε­ται, αλλά για να βλέ­πει. Κα­τάν­τη­σε να βλέ­πει, με την πτώ­ση των Πρω­το­πλά­στων. Άρα ο νους εί­ναι μάτι. Πρέ­πει λοι­πόν να οδη­γή­σου­με τον νου να βλέ­πει και να μην σκέ­φτε­ται. Αυτό βέ­βαια εί­ναι δυ­σκο­λό­τα­το.

Εί­ναι πάρα πολύ δύ­σκο­λο, αλλά δεν εί­ναι ακα­τόρ­θω­το…! Η διά­νοια εί­ναι μέ­ρος του νου (ενέρ­γεια του νου), με την βο­ή­θεια της οποί­ας γί­νε­ται η επε­ξερ­γα­σία των δε­δο­μέ­νων που πα­ρά­γει ο νους.

Ο νους και η διά­νοια του αν­θρώ­που εί­ναι αό­ρα­τα, με την δια­φο­ρά ότι η διά­νοια εδρά­ζε­ται στον εγ­κέ­φα­λο και ο νους εδρά­ζε­ται μέσα στο βά­θος της ψυ­χής, με κέν­τρο την σω­μα­τι­κή μας καρ­διά.

Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης