Ο πνευματικός άνθρωπος

Πνευ­μα­τι­κός άν­θρω­πος εί­ναι αυ­τός που εί­ναι τέ­λειος στην αρε­τή, που έχει υπερ­βεί τους νό­μους της φύ­σης και δεν σκέ­φτε­ται τί­πο­τα το γή­ι­νο. Πνευ­μα­τι­κός άν­θρω­πος εί­ναι αυ­τός, που οδη­γεί­ται από το Άγιο Πνεύ­μα και δεν ζει πλέ­ον ο ίδιος, με τις φυ­σι­κές του δη­λα­δή δυ­νά­μεις, αλλά έχει μέσα του τον ζών­τα Χρι­στό. Πνευ­μα­τι­κός εί­ναι αυ­τός, ο οποί­ος έχει δε­χτεί το λαμ­πρό φως του Αγί­ου Πνεύ­μα­τος και από Αυτό φω­τί­ζε­ται οι νους του.

Ο πνευ­μα­τι­κός άν­θρω­πος γνω­ρί­ζει τα πάν­τα, διό­τι ο νους του εί­ναι νους Χρι­στού. Ο πνευ­μα­τι­κός άν­θρω­πος, πρώ­τον γνω­ρί­ζει ο ίδιος καλά τα πνευ­μα­τι­κά, δεύ­τε­ρον, τα πράτ­τει με ακρί­βεια και τρί­τον, μπο­ρεί με Θεϊ­κό τρό­πο, να απο­κα­λύ­πτει όσα κρύ­βον­ται μέσα στην αλή­θεια.

Ο πνευ­μα­τι­κός άν­θρω­πος έχει παρ­ρη­σία απέ­ναν­τι στον Θεό και ό,τι ζη­τή­σει απ’ Αυ­τόν το παίρ­νει. Ο πνευ­μα­τι­κός άν­θρω­πος έχει γί­νει, καθ’ ομοί­ω­ση Θεού.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως