Οι μαύροι λογισμοί είναι σαν τα φθινοπωρινά σύννεφα, που έρχονται το ένα μετά το άλλο και σκοτεινιάζουν την ατμόσφαιρα. Μετά από λίγο όμως φεύγουν και ο ουρανός ξαναγίνεται καθαρός και γαλανός. Το ίδιο γίνεται και με τους λογισμούς μας: Μετακινούνται από δω και από εκεί, γυρίζουν όλον τον κόσμο, αλλά ο νους μένει σταθερός στην θέση του. Μετά επικρατή γαλήνη και η ψυχή ευφραίνεται.
Στάρετς Αντώνιος τη; Όπτινα