Όταν δεν εξομολογείσαι

Αυ­τός που δεν εξο­μο­λο­γεί­ται τις αμαρ­τί­ες του βρί­σκε­ται διαρ­κώς κάτω από το βά­ρος της ενο­χής και μα­κριά από τον Θεό, γι’ αυτό και η ψυχή του θλί­βε­ται και πονά. Η ανώ­μα­λη ηθι­κή κα­τά­στα­ση που επι­κρα­τεί στον αμαρ­τω­λό, ο αδιά­κο­πος έλεγ­χος, προ­ξε­νεί­ται από τη συ­ναί­σθη­ση της ψυ­χής, που ανα­γνω­ρί­ζει την αμαρ­τία της και ζητά ανα­κού­φι­ση. Η ψυχή ανα­ζη­τά την εξο­μο­λό­γη­ση, για­τί γνω­ρί­ζει τη Θεία εν­το­λή, για­τί κα­τά­λα­βε, ότι αυτή εί­ναι το μόνο μέσο συμ­φι­λιώ­σε­ως και συν­διαλ­λα­γής με τον Θεό.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως