Dogma

Όταν είσαι αληθινός φίλος

Στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας

Θέ­λεις να βε­βαιω­θείς, ότι εί­ναι δυ­να­τόν οποιον­δή­πο­τε άν­θρω­πο, ο οποί­ος διά­κει­ται εχθρι­κώς προς εμάς, να τον κά­νου­με φίλο, έστω και αν εί­ναι πο­νη­ρός και διε­φθαρ­μέ­νος και αδιόρ­θω­τος; Ποιό ζώο υπάρ­χει αγριό­τε­ρο από τον λέ­ον­τα; Όμως και αυ­τόν τον εξη­με­ρώ­νουν οι άν­θρω­ποι και η τέ­χνη με­τα­βάλ­λει δια της βίας την φύση και γί­νε­ται ο λέων ημε­ρό­τε­ρος και πρα­ό­τε­ρος και από το πρό­βα­το και βα­δί­ζει δια μέ­σου της αγο­ράς, χω­ρίς να προ­κα­λεί φόβο σε κα­νέ­ναν, αυ­τός ο οποί­ος από όλα τα ζώα, εί­ναι αγριό­τε­ρος και με­γα­λο­πρε­πέ­στε­ρος… Ποιά λοι­πόν απο­λο­γία θα δώ­σου­με, ποιά συγ­χώ­ρε­ση θα βρού­με, όταν τα μεν θη­ρία εξη­με­ρώ­νου­με, ενώ τους αν­θρώ­πους λέμε, ότι δεν μπο­ρού­με ποτέ να τους κα­τα­πραϋ­νου­με, ούτε να τους κά­νου­με να εί­ναι ευ­χα­ρι­στη­μέ­νοι μαζί μας; Και τού­το, μο­λο­νό­τι η ημε­ρό­τη­τα εί­ναι αν­τί­θε­τη προς την φύση του θη­ρί­ου, ενώ για τον άν­θρω­πο η αγριό­τη­τα εί­ναι αν­τί­θε­τη προς την φύση του. Όταν λοι­πόν κα­τορ­θώ­νου­με και υπερ­νι­κού­με την φύση, ποιά απο­λο­γία θα δώ­σου­με, λέ­γον­τας, ότι δεν μπο­ρού­με να διορ­θώ­σου­με την προ­αί­ρε­ση;

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης