Περί ακηδίας και τεμπελιάς

Αν κα­νείς τρώ­ει, πί­νει, κοι­μά­ται και δεν δου­λεύ­ει, πα­θαί­νει ένα ξε­βί­δω­μα και θέ­λει όλο να κοι­μά­ται, για­τί το σώμα του, τα νεύ­ρα του, χα­λα­ρώ­νουν. Φτά­νει σιγά – σιγά, να μην μπο­ρεί να κά­νει τί­πο­τε. Μό­λις περ­πα­τή­σει λίγο, κό­βε­ται. Ενώ αν δου­λέ­ψει λίγο και κι­νη­θεί, δυ­να­μώ­νει και στα πό­δια και στα χέ­ρια.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης