»Όποιος θα κάνει αυτό σε έναν από τους ασήμαντους αυτούς, σε Εμένα το έκανε» (Ματθ. 25,40). Εάν ο βασιλιάς προσκαλούσε κάποιον σε δείπνο και ενώ ήταν παρόντες οι υπηρέτες του, έλεγε προς αυτούς: »Να ευχαριστείτε αυτόν πολύ, αντί για μένα, γιατί αυτός, όταν ήμουν φτωχός με διέθρεψε και με φιλοξένησε, αυτός με έκανε πολλές ευεργεσίες σε στιγμές θλίψεως», πώς δεν θα ξόδευε ο κάθε υπηρέτης όλα τα χρήματά του, για εκείνον, για τον οποίον ο βασιλιάς ένιωσε τόση ευχαρίστηση;
Εάν στην περίπτωση του βασιλιά, που είναι άνθρωπος, το πράγμα έχει τόση τιμή, σκέψου πόση περισσότερη τιμή θα έχει εκείνος κατά την μέλλουσα κρίση, από τον Χριστό, για εκείνες του τις ελεημοσύνες και ευεργεσίες…
Ιερός Χρυυσόστομος