Τότε ο νους σκοτίζεται και μένει άκαρπος, όταν ή διατυπώσει λόγους κοσμικούς, ή τους δεχτεί στη διάνοιά του και τους συζητήσει, ή ασχοληθεί μάταια με πράγματα αισθητά με το σώμα και με το νου, ή παραδώσει τον εαυτό του σε ματαιότητες. Αμέσως τότε χάνει τη θέρμη και την κατάνυξη και την παρρησία προς το Θεό και τη Θεία γνώση. Επειδή όσο προσέχουμε στο νου, φωτιζόμαστε. Και όσο δεν προσέχουμε, σκοτιζόμαστε.
Όσιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος