Πνευματικότητα και «γνωστικόν»

Μια φορά έβρε­χε και ένας χεί­μαρ­ρος άρ­χι­σε να κα­τε­βά­ζει νερό. Ένας τρελ­λός και ένας γνω­στι­κός ήθε­λαν να πε­ρά­σουν στην άλλη με­ριά. Ο γνω­στκός είπε: »Θα στα­μα­τή­σει η βρο­χή, θα λι­γο­στέ­ψει το νερό και ύστε­ρα θα πε­ρά­σω». Ο τρελ­λός δεν πε­ρί­με­νε. Έδω­σε μία και πέ­ρα­σε απέ­ναν­τι. Βρά­χη­καν λίγο τα ρού­χα του, αλλά πήγε εκεί που ήθε­λε. Η βρο­χή αντί να στα­μα­τή­σει, όλο και δυ­νά­μω­νε. Το νερό στον χεί­μαρ­ρο αυ­ξή­θη­κε και τε­λι­κά ο γνω­στι­κός δεν πέ­ρα­σε απέ­ναν­τι, για­τί ύστε­ρα ήταν και επι­κίν­δυ­νο.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης