Πότε ο λογισμός γίνεται αμαρτία

Μό­λις προ­σβάλ­λει αι­σχρός λο­γι­σμός τον νου σου, αμέ­σως να ανοι­γο­κλεί­σεις τα μά­τια σου και να αρ­χί­σεις το «Κύ­ριε Ιη­σού Χρι­στέ, ελέη­σόν με τον αμαρ­τω­λόν». Με τον τρό­πο αυτό δεν αμαρ­τά­νεις. Η προ­σβο­λή της αμαρ­τί­ας, που την διώ­χνεις αμέ­σως, δεν εί­ναι αμαρ­τία. Η αμαρ­τία αρ­χί­ζει από τη στιγ­μή, που θα δε­χτείς με εμ­πά­θεια μέσα σου τον κακό λο­γι­σμό και θα αρ­χί­σεις τις φι­λή­δο­νες φαν­τα­σιώ­σεις.

Γέρων Γερμανός Σταυροβουνιώτης