Το πνευματικό φιλότιμο

Φι­λό­τι­μο εί­ναι το ευ­λα­βι­κό από­σταγ­μα της κα­λω­σύ­νης· η πολύ-πολύ ευ­γνώ­μων αγά­πη που εί­ναι όλο κα­λω­σύ­νη και τα­πεί­νω­ση. Εί­ναι η λαμ­πι­κα­ρι­σμέ­νη αγά­πη του τα­πει­νού αν­θρώ­που που δεν βά­ζει κα­θό­λου τον εαυ­τό του σε ό,τι κά­νει και η καρ­διά του εί­ναι γε­μά­τη πνευ­μα­τι­κή λε­πτό­τη­τα, ευαι­σθη­σία και ευ­γνω­μο­σύ­νη προς τον Θεό και προς τις ει­κό­νες του Θεού, τους συ­ναν­θρώ­πους του. Σε τού­τη την ζωή, οι φι­λό­τι­μοι τα πλη­ρώ­νουν όλα, αλλά λαμ­βά­νουν και την βο­ή­θεια του Θεού και στην άλλη ζωή θα έχουν με­γά­λο μι­σθό.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης