Το ζήτημα δεν είναι ποιά δοκιμασία έχει ένας άνθρωπος, αλλά από ποιό αίτιο ξεκινάει η δοκιμασία αυτή, καθώς και εάν έχει κανείς τύψεις συνειδήσεως ή όχι. Έστω ότι έχουμε 2 ασθενείς (πιστοί και οι 2) που έχουν καρκίνο στον πνεύμονα. Ο ένας καπνίζει, ενώ ο άλλος όχι. Και πεθαίνουν. Αυτός που κάπνιζε είχε διαφορετικούς λογισμούς από τον μη καπνιστή και είχε τύψεις συνειδήσεως, διότι το κάπνισμα, του προκάλεσε τον καρκίνο. Έλεγε στον εαυτόν του: Καλά να πάθω! Το ήξερα, το άκουγα, δεν συμμορφώθηκα και τελικά αρρώστησα… Ο άλλος, δεν είχε τέτοιους λογισμούς και δεν τον έλεγχε η συνείδηση. Είναι σε άλλη κατάσταση. Υπέμεινε την δοκιμασία μέχρι τέλους, ευχαριστώντας το Θεό.
Ο καπνιστής ξεχρέωνε με την ασθένεια, ενώ ο δεύτερος κατέθετε, αποταμίευε στον Ουρανό. Και οι 2 κερδισμένοι ήταν και σώθηκαν, με την διαφορά, ότι ο ένας προβιβάστηκε με 10 στον παράδεισο, ενώ ο άλλος αρίστευσε παίρνοντας 20.
Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης