Η εκθαμβωτική λαμπρότητα του ναού δεν υπάρχει για να εντυπωσιάζει, αλλά για να θυμίζει στους ανθρώπους την αιώνια λάμψη των ουρανών. Για να τους τραβήξει, έστω και στιγμιαία, από τη γήινη αθλιότητα και να τους δείξει τον άλλο κόσμο – την ουράνια πατρίδα, το βασίλειο της αληθινής χαράς και ευτυχίας.
Με τρόπο υλικό και συμβολικό, η πολυτέλεια και ο πλούτος της εκκλησιαστικής τέχνης αντανακλούν τον πνευματικό κόσμο, μέσα στον οποίο καλείται να γεμίσει και η ψυχή του χριστιανού, όπως η λάμψη γεμίζει τον ναό. Κάθε σχήμα, χρώμα και διακόσμηση δεν είναι τυχαίο, αλλά έχει βαθιά πνευματική σημασία: εκφράζει τη διδασκαλία για τη σωτηρία, το δράμα της ζωής του Χριστού, τις υποσχέσεις Του ή τα μυστήρια του Ουράνιου Βασιλείου.
Δεν πρόκειται για πράγματα που μπορούν να μεταμορφωθούν σε ψωμί και να καταναλωθούν, όπως έπραξαν οι άθεοι στη Μόσχα, οι οποίοι όμως, παρά ταύτα, εξακολουθούν να πεινούν. «Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος» (Ματθ. 4,4). Ο άνθρωπος χρειάζεται, εκτός από τον σωματικό άρτο, και τον πνευματικό.
Όλα όσα περιβάλλουν τον άγιο ναό αποτελούν πνευματική τροφή για την ψυχή. Όποιος εμβαθύνει στη χριστιανική διδασκαλία –τη σπουδαιότερη όλων για τον οδοιπόρο αυτής της ζωής– θα κατανοήσει, θα αφήσει πίσω του λανθασμένες σκέψεις και θα πορευθεί με ορθό φρόνημα.
Ειρήνη και ευλογία σε όλους.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς