Ο άνθρωπος και τα θηρία

Μοιά­ζω με έναν άν­θρω­πο που κά­θε­ται κάτω από ένα με­γά­λο δέν­δρο και ξαφ­νι­κά βλέ­πει πολ­λά θη­ρία και ερ­πε­τά να έρ­χον­ται κα­τα­πά­νω του. Και επει­δή δεν μπο­ρεί να αν­τι­στα­θεί εύ­κο­λα, τρέ­χει γρή­γο­ρα, πάνω στο δέν­δρο και σώ­ζε­ται. Έτσι κάνω και εγώ. Κά­θο­μαι στο κελ­λί μου και βλέ­πω τους πο­νη­ρούς λο­γι­σμούς να έρ­χον­ται εναν­τί­ον μου. Τότε ανε­βαί­νω στο δέν­δρο της ζωής, στο Θεό μου, με την προ­σευ­χή και σώ­ζο­μαι από τον εχθρό διά­βο­λο.

Άγιος Ιωάννης Κολοβός