Ο ορισμός της τελείας αγάπης

Η τε­λεία αγά­πη εί­ναι να που­λή­σεις όλα σου τα πράγ­μα­τα, να τα δώ­σεις ελεη­μο­σύ­νη και να πας να βρεις αφέν­τη και να που­λη­θείς σκλά­βος. Και όσα πά­ρεις, να τα δώ­σεις όλα. Να μην κρα­τή­σεις τί­πο­τα για σένα. Βαρύ σου φαί­νε­ται; Δεν μπο­ρείς να το κά­νεις αυτό; Κάνε το άλλο: Μη που­λη­θείς σκλά­βος. Μόνο πού­λη­σε τα πράγ­μα­τά σου. Δώσε τα όλα ελεη­μο­σύ­νη. Το κά­νεις; Ακό­μη βαρύ σου φαί­νε­ται και αυτό; Ας έλ­θω­με πα­ρα­κά­τω: Δεν μπο­ρείς να δώ­σεις όλα σου τα πράγ­μα­τα; Δώσε τα μισά. Δώσε το ένα τρί­το, δώσε το ένα πέμ­πτο. Ακό­μη βαρύ σου φαί­νε­ται;

Κάνε το άλλο: Δώσε το ένα δέ­κα­το. Το κά­νεις; Ακό­μη βαρύ σου φαί­νε­ται; Ας έλ­θω­με πα­ρα­κά­τω. Κάνε το άλλο: Μη πά­ρεις το ψωμί του αδελ­φού σου, μη πά­ρεις το εξω­φό­ρι του. Μη τον κα­τα­τρέ­χεις. Μη τον τρως με την γλώσ­σα σου.

Μήτε και αυτό το κά­νεις; Ας έλ­θω­με πα­ρα­κά­τω. Κάνε το άλλο: Βρή­κες τον αδελ­φό σου μέσα στην λά­σπη και δεν θέ­λεις να τον βγά­λεις; Καλά. Δεν θέ­λεις να του κά­νεις καλό;

Του­λά­χι­στον μη του κά­νεις κακό. Άφη­σέ τον. Πώς θέ­λου­με να σω­θού­με, αδελ­φοί μου, όταν τo ένα μας φαί­νε­ται βαρύ και το άλλο βαρύ; Που να πάμε πα­ρα­κά­τω; Δεν έχου­με να κα­τε­βού­με άλλο. Ο Θεός εί­ναι εύ­σπλαγ­χνος. Ναι! Μα εί­ναι και δί­καιος… Έχει και ρά­βδον σι­δη­ράν. Λοι­πόν, αν θέ­λου­με να σω­θού­με, πρέ­πει να έχου­με την αγά­πη στον Θεόν και στους αδελ­φούς μας.

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός