Στο Κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος ετόνισε, ότι χρειάζεται καθαρή συνείδηση, ανιδιοτελής θυσία και βαθειά πίστη, για να μπορέσουμε, να βιώσουμε το Μυστήριο του Σταυρού και της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού.
Αν είμαστε ιδιοτελείς όπως ο Ιούδας, που διαμαρτυρήθηκε για το μύρο με το οποίο η αδελφή του Λαζάρου έπλυνε τα πόδια του Χριστού ή ρηχοί όπως ο όχλος που εφώναζε Ωσαννά στην είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα και «άρον άρον σταύρωσον αυτόν» την Μεγάλη Παρασκευή, δεν θα μπορέσουμε να εννοήσουμε τα Σωτήρια Γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδος.