Οι πνευματικές «προαγωγές»

Οι πνευ­μα­τι­κές προ­α­γω­γές, γί­νον­ται με την συ­στο­λή της Χά­ρι­τος καθ΄ολο­κλη­ρία. Οι άν­θρω­ποι του Θεού, που έχουν τη Χάρη, όταν ο Θεός απο­φα­σί­σει να τους δώ­σει »προ­α­γω­γή» τους αφαι­ρεί τη Χάρη Του (γί­νε­ται άρση της Χά­ρι­τος), για κά­ποιο χρο­νι­κό διά­στη­μα και στη συ­νέ­χεια επι­στρέ­φει η Χάρη και ο άν­θρω­πος παίρ­νει την »προ­α­γω­γή». Σε αυτό το διά­στη­μα της απου­σί­ας της Χά­ρι­τος, ο άν­θρω­πος δεν πρέ­πει να γογ­γύ­ζει και δο­κι­μά­ζε­ται η πί­στη και η προ­αί­ρε­ση του. Εί­ναι καλό τότε, ο άν­θρω­πος να ανοί­ξει την καρ­διά του σε κά­ποιον δικό του πνευ­μα­τι­κό άν­θρω­πο, για να τον στη­ρί­ξει. Ο άν­θρω­πος όταν βρε­θεί σε αυ­τήν την κα­τά­στα­ση, πρέ­πει να κά­νει υπο­μο­νή και να αγω­νι­στεί όσο μπο­ρεί.

Για­τί γνώ­ρι­σα 6-7 μο­να­χούς στους οποί­ους έγι­νε η άρση της Χά­ρι­τος, οι οποί­οι πα­ρά­τη­σαν το μο­να­χι­κό σχή­μα, επέ­στρε­ψαν στον κό­σμο και παν­τρεύ­τη­καν. Ο Θεός ακο­λου­θεί αυ­τήν την τα­κτι­κή, για να μην υπε­ρη­φα­νευ­τεί ο άν­θρω­πος από την »προ­α­γω­γή» και να νιώ­σει πρώ­τα την αδυ­να­μία του. Εί­ναι σαν να έχου­με έναν αξιω­μα­τι­κό, που να φορά μια στο­λή με 2 αστέ­ρια.

Και δεν του προ­σθέ­του­με ένα ακό­μα αστέ­ρι στην στο­λή του, για να γί­νουν 3, αλλά του αφαι­ρού­με την στο­λή και μετά από κά­ποιο χρο­νι­κό διά­στη­μα, του δί­νου­με μια και­νού­ρια στο­λή με 3 αστέ­ρια.

Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης