Είπε Γέροντας:«Αυτός που θέλει να γιατρευτεί απ’ τα φοβερά τραύματα της ψυχής, προκειμένου ν’ απαλλαγεί απ’ την αρρώστια, οφείλει να υπομένει όσα θα του κάνει ο γιατρός.
Γιατί ούτε κι αυτός που πάσχει σωματικά δέχεται ευχαρίστως να τον κόβουν η να τον καυτηριάζουν η να πάρει καθαρτικό, αλλά και μόνο που τα θυμάται αηδιάζει.
Όμως πείθει τον εαυτό του πως χωρίς αυτό του είναι αδύνατον ν’ απαλλαγεί απ’ την αρρώστια. Και υπομένει όσα του κάνει ο γιατρός, γιατί γνωρίζει πως δοκιμάζοντας προσωρινά κάτι όχι ευχάριστο, θα απαλλαγεί απ’ την μακροχρόνια ασθένεια.
Όργανο του Χριστού που καυτηριάζει είναι αυτός που σε προσβάλλει η σε κακολογεί και σε απαλλάσσει απ’ την κενοδοξία.
Καθαρτικό που σου στέλνει ο Χριστός είναι αυτός που σου προκαλεί υλική ζημία, γιατί σε απαλλάσσει απ’ την πλεονεξία.
Και αυτός που αποφεύγει έναν πειρασμό απ’ τον οποίο θα έχει ωφέλεια, αποφεύγει ζωή αιώνια.
Και ποιος άλλος χάρισε στον Άγιο Στέφανο τέτοια δόξα, σαν αυτή που απέκτησε απ’ αυτούς που τον λιθοβόλησαν;»