Dogma

Η Μεγάλη Παράκληση της Θεοτόκου στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας (ΦΩΤΟ)

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης  κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Καί σέ μεσίτριαν ἔχω πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν, μή μου ἐλέγξῃ τάς πράξεις ἐνώπιον τῶν ἀγγέ­λων».

Την Παρασκευή 4 Αυγούστου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων μετέβη στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας, όπου χοροστάτησε στον Εσπερινό και στη Μεγάλη Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε τον θείο λόγο.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης  κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Καί σέ μεσίτριαν ἔχω πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν, μή μου ἐλέγξῃ τάς πράξεις ἐνώπιον τῶν ἀγγέ­λων».

Ἄν κατά τήν κοίμηση τῆς Ὑπε­ραγίας Θεοτόκου συναθροίσθηκαν ἀπό τά πέρατα τοῦ κόσμου, ὅπως ψά­λαμε προηγουμένως, οἱ ἅγιοι Ἀπό­στολοι, γιά νά κηδεύσουν τό πανά­χραντο σῶμα της στή Γεθσημανῆ, στόν τόπο τόν ὁποῖο εἶχε ἀγαπήσει ἰδιαιτέρως κατά τά τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς της ἡ Παναγία μας, καί ἀποσυρόταν ἐκεῖ γιά νά προ­σευ­χηθεῖ, ὅλες αὐτές τίς ἡμέρες τοῦ Δεκαπενταυγούστου συγκε­ντρώ­­νονται τά πλήθη τῶν Ὀρθο­δόξων στούς ἱερούς μας ναούς καί ἰδιαιτέρως σέ ὅσους εἶναι ἀφιερω­μένοι στή χάρη της, γιά νά νά ὑμνήσουν καί νά τιμήσουν τήν Ὑπε­­ραγία Θεοτόκο, γιά νά τήν παρα­καλέσουν καί νά ζητήσουν τή βοήθειά της γιά ὅ,τι ὁ καθένας ἔχει ἀνάγκη, γιά νά προσευ­χηθοῦν πρός Ἐκείνη, ἡ ὁποία «ἐν τῇ Κοιμήσει τόν κόσμον» δέν τόν ἐγκατέλειψε.

Δέν ὑπάρχει χριστιανός πού νά μήν αἰσθάνεται πρός τήν Ὑπερα­γία Θεοτόκο τήν οἰκειότητα τοῦ τέκνου πρός τήν μητέρα του, πού νά μήν αἰσθάνεται τήν ἀσφάλεια καί τήν παρηγορία πού χαρίζει σέ κάθε ψυχή ἡ ἀναφορά στό ἱερό πρό­­σωπό της, πού νά μήν αἰσθά­νεται ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος εἰσακούει πάντοτε μέ στοργή τά αἰτήματά του.

Γι᾽αὐτό καί σέ κάθε στιγμή τῆς ζωῆς μας ἐπικαλούμεθα τήν Πανα­γία μας. Γιατί γνωρίζουμε καί πι­στεύουμε ὅτι Ἐκείνη εἶναι μεσίτρια καί πρέσβειρα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους στόν θρόνο τοῦ Υἱοῦ της. Γιατί γνωρίζουμε καί πιστεύουμε ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἔχει παρ­ρησία ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μας, ὁ ὁποῖος ἱκανοποιεῖ ὅλες τίς ἐπιθυ­μίες καί τά αἰτήματα τῆς Παναγίας Μητέρας του. Γιατί γνωρίζου­με καί πιστεύουμε ὅτι δέν ὑπάρχει τίποτε, τό ὁποῖο δέν μπορεῖ ἡ Δέσποινα τοῦ κόσμου νά πραγματοποιήσει, ἀλλά καί ὅτι ἡ μητρική της ἀγάπη εἶναι πάντοτε πρόθυμη νά μᾶς πα­ρηγορήσει καί νά μᾶς βοηθήσει γιά νά ἀντιμετω­πίσουμε τίς δυσκολίες καί τά προ­βλήματα τῆς ζωῆς μας, τούς πό­νους καί τίς ἀσθένειες πού μᾶς ταλαιπωροῦν, ψυχικές καί σωμα­τικές.

Γνωρίζουμε ὅμως καί πιστεύουμε ἀκόμη ὅτι δέν ὑπάρχει πιό ἀπο­τελεσματι­κή μεσίτρια στόν Θεό ἀπό τήν Πα­ναγία μας, γιατί Ἐκείνη ἐπιθυμεῖ τό καλό μας, ἐπιθυμεῖ δια­καῶς νά μᾶς χαρίσει «τά καλά καί συμφέ­ροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν».

Ὅμως ἡ πρεσβεία καί ἡ μεσιτεία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου δέν ἐξαντλοῦνται μόνο στά παρόντα, οὔτε ἡ βοήθειά της περιορίζεται μόνο σέ ὅσα ἔχουμε ἀνάγκη στήν ἐπίγεια ζωή μας. Ἡ Παναγία ὡς Μη­τέρα τοῦ Σωτῆρος καί Λυτρω­τοῦ μας, ὡς συνεργός στό ἔργο τῆς σωτηρίας μας, εἶναι γιά μᾶς ἡ πιό εὔγλωττη μεσί­τρια στόν Υἱό της γιά τή σωτηρία μας.

Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ἀπευθυνόμενος πρός τήν Ὑπε­ρα­γία Θεοτόκο, ἰδιαιτέρως αὐτή τήν περίοδο, τήν παρακαλεῖ νά μεσι­τεύ­σει στόν Υἱό της νά μήν τοῦ ἐλέγ­ξει «τάς πράξεις ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων».

Καί αὐτό τό αἴτημα τῆς ἀπευθύ­να­με καί ἐμεῖς πρό ὀλίγου ψάλ­λοντας τό γνωστό σέ ὅλους μας ἐξα­ποστειλάριο: «Καί σέ μεσίτριαν ἔχω πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν, μή μου ἐλέγξῃ τάς πράξεις ἐνώ­πιον τῶν Ἀγγέλων, παρακαλῶ σε, Παρθένε, βοήθησόν μοι ἐν τάχει».

Αὐτό εἶναι ἕνα πολύ σπουδαῖο καί σημαντικό αἴτημα, πού δέν θά πρέ­πει ποτέ νά τό παραβλέπουμε καί νά τό ξεχνοῦμε. Εἶναι μία πολύ ση­μα­ντική δυνατότητα πού ἔχουμε στό πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεο­τόκου, τήν ὁποία θά πρέπει ὁπωσ­δήποτε νά ἀξιοποιοῦμε, ἐπαναλαμ­βά­νο­ντας αὐτή τήν παράκληση διαρκῶς πρός τήν Παναγία μητέρα μας. Διότι μπορεῖ νά ἔχουμε ὄντως πολλές ἀνάγκες, γιά τίς ὁποῖες χρει­αζόμαστε καί ζητοῦμε τή βοή­θειά της, ἀλλά ὅλες οἱ ἀνθρώπινες ἀνάγκες ἀντιμετωπίζονται, καί τά προβλήματα πού μᾶς ἀπασχολοῦν ἐπιλύονται. Ὅλα αὐτά εἶναι πρόσκαιρα καί ἐφή­με­ρα, ἀλλά ἡ ἐπίλυσή τους δέν μᾶς ἐξασφαλίζει τό αἰώνιο μέλλον μας, δέν μᾶς ἐξα­σφαλίζει τήν αἰώνια ζωή, ἡ ὁποία εἶναι καί ὀφείλει νά εἶναι ὁ πρώτι­στος σκοπός τῆς ζωῆς μας, ἡ μεγα­λύτερη ἀνάγκη τήν ὁποία ἔχουμε καί τό πιό σημαντικό θέμα, τό ὁποῖο θά πρέπει νά μᾶς ἀπασχολεῖ. Καί αὐτό εἶναι κάτι γιά τό ὁποῖο ἡ μεσιτεία τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ἐφό­σον τῆς τήν ζητοῦμε, μπορεῖ νά εἶναι ἀποτελεσματική.

Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος τήν ἐπικα­λεῖται, παρακαλώντας την νά με­σιτεύει στόν Υἱό της νά μήν ἐλέγξει τίς πράξεις του ἐνώ­πιον τῶν ἀγγέ­λων, νά μήν δηλαδή τόν κρίνει καί τόν καταδικάσει ὁ Υἱός της καί Κύριός μας κατά τήν ἡμέρα τῆς ἐνδόξου καί φοβερᾶς δευτέρας του παρουσίας, ἀλλά νά τόν κατατάξει στά δεξιά του μετά τῶν ἐκλεκτῶν του.

Αὐτό ἄς εἶναι καί τό δικό μας αἴτη­μα πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτό­κο, νά μεσιτεύει στόν Υἱό κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως καί νά μᾶς ἀξιώ­σει τῆς σωτηρίας. Καί ἄς τῆς τό ζητοῦμε ὄχι μόνο σήμερα, ὄχι μόνο αὐτές τίς ἡμέρες, ἀλλά καθη­μερινά καί σέ ὅλη μας τή ζωή, γιά νά βροῦμε ἔλεος καί χάρη διά τῶν πρεσβειῶν καί τῆς μεσιτείας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Διότι τά χρόνια περνοῦν καί κάποτε ὅλοι θά φύγουμε ἀπό αὐτή τή ζωή, καί τά προβλήματά μας, εἴτε εἶναι λυμένα εἴτε εἶναι ἄλυτα, θά μείνουν ἐδῶ. Ἐμεῖς ὅμως θά φύγουμε μέ ὅ,τι ἔχουμε πράξει σέ αὐτή τή ζωή πνευματικό. Ἄν εἶναι καλό, θά τύχουμε τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ, ἄν ὅμως δέν φροντίσαμε τόν ἑαυτό μας, δέν καθαρίσαμε τήν ψυχή μας, δέν ἐξομολογηθήκαμε, ἀλλά ξαφνικά μᾶς πῆρε ὁ θάνατος, τότε θά παρουσιασθοῦμε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καί θά τύχουμε αὐτῆς τῆς κρίσεως ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων.

Γι᾽ αὐτό καθημερινά, ἀφενός μέν θά πρέπει νά ζητοῦμε τή βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τή μεσιτεία της, ἀλλά καί ἐμεῖς θά πρέπει νά φροντίζουμε νά τακτοποιοῦμε καθημερινά τόν ἑαυτό μας, πρίν νά νυκτώσει, πρίν νά κοιμηθοῦμε, νά κάνουμε ἔλεγχο τῶν πράξεών μας, ἐάν πράγματι ἐπιθυμοῦμε νά τυχοῦμε τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ καί σέ αὐτή τή ζωή ἀλλά καί στήν ἄλλη.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ