Dogma

Το Φανάρι, οι ξένοι παράγοντες και η επόμενη ημέρα στην Εκκλησία της Κύπρου

Το Φανάρι έσπευσε με Ανακοίνωσή του να κάνει γνωστό σε όλους πως δεν αναμιγνύεται σε εκλογικές διαδικασίες άλλων Εκκλησιών, σεβόμενο τόσο τις διαδικασίες προς εκλογή όσο και τους υποψηφίους

Του Δημητρίου Λυκούδη,

Δ/ντου εφημ. «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»

Όσο πλησιάζουμε προς την 18η Δεκεμβρίου, ημέρα κατά την οποία έχουν οριστεί οι αρχιεπισκοπικές εκλογές στην Κύπρο, τόσο περισσότερο θα πολώνεται το κλίμα μεταξύ των υποψηφίων, οι οποίοι, για την ώρα, έχουν κρατήσει χαμηλούς τόνους και αφήνουν μόνο τα επιτελεία των συνεργατών και υποστηρικτών  τους να προωθούν όσα σχετικά με τον προεκλογικό τους αγώνα.

Το Φανάρι έσπευσε με Ανακοίνωσή του να κάνει γνωστό σε όλους πως δεν αναμιγνύεται σε εκλογικές διαδικασίες άλλων Εκκλησιών, σεβόμενο τόσο τις διαδικασίες προς εκλογή όσο και τους υποψηφίους: «Από το Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου δηλώνεται προς κάθε ενδιαφερόμενο ότι ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος και η Μήτηρ Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως δεν αναμιγνύονται καθ’ οιονδήποτε τρόπο στις επικείμενες αρχιεπισκοπικές εκλογές στην Αγιωτάτη Εκκλησία της Κύπρου. Οποιεσδήποτε άλλες εκτιμήσεις, διαφόρων «εκκλησιαστικών κύκλων», που είδαν το φως της δημοσιότητος, είναι ανυπόστατες».

Βέβαια, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου, αποκλείστηκαν από το δικαίωμα ψήφου οι αλλοδαποί, γεγονός που μεταφράζεται από πολλούς, ότι η τοπική Εκκλησία θέλησε να βάλει ένα τέλος, έστω και επικοινωνιακό (θα δείξει αυτό πόσο θα επηρεάσει τις εκλογές), στην παραφιλολογία που επικρατεί για παρέμβαση ξένων δυνάμεων στις επικείμενες εκλογές.

Η Ρωσία βρίσκεται παραγκωνισμένη, αν και ο νέος Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων, είναι αλήθεια, κάνει φιλότιμες προσπάθειες να γερφυρώσει το χάσμα που το Πατριαρχείο Μόσχας θελημένα έχει δημιουργήσει σχεδόν με όλη την εκκλησιαστική κοινότητα.

Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου έχει να διαχειριστεί δύσκολα ζητήματα στο τιμόνι του θρόνου της μεγαλονήσου. Το ζήτημα της Ουκρανίας, αν δηλαδή θα ακολουθήσει τη θέση του προκατόχου του μακαριστού Χρυσοστόμου και συνταχθεί με το Φανάρι, θα είναι κίνηση καθοριστική, ικανή να καταστήσει την Εκκλησία της Κύπρου στη χορεία των φίλων ή μη προσκείμενων Εκκλησιών στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Ως προς το προγνωστικά, καλό θα είναι να κρατούμε μικρό καλάθι. Όλα αλλάζουν μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Η δε εκκλησιαστική εμπειρία των παλαιοτέρων, τόσο σε Κύπρο όσο και εκτός αυτής, τονίζει πως αυτές οι θέσεις δεν καταλαμβάνονται με βάση τη θέληση του κόσμου και του λαού. Και εν προκειμένω όχι μόνο με τη θέληση του λαού.