Dogma

Κερκύρας Νεκτάριος, Οι μοναστικές αδελφότητες μαρτυρούν και αντιστέκονται στο κοσμικό φρόνημα

Το θέμα της συμμετοχής μας στη ζωή της εκκλησίας ή στην μοναστηριακή ζωή, εξαρτάται από την προαίρεση του καθενός μας, είτε την αγαθή είτε την πονηρά, προκειμένου ή να οικοδομηθούμε η να σκανδαλισθούμε.

Στην γυναικεία Ιερά μονή Αγίας Παρασκευής- Αγίου Παντελεήμονος, κοντά στο χωριό των Μακράδων της Κέρκυρας λειτούργησε ο μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, επί την εορτή του Αγίου Παντελεήμονος, όπου μια μικρά και νέα αδελφότητα εδώ και πέντε χρόνια έχει εγκατασταθεί στην ως άνω εγκαταλελειμμένη ιερά μονή και που εργάζονται φιλότιμα οι αδερφές αναστηλώνοντας και επεκτείνοντας το έργο της.

Την αδελφότητα την έχουν αγαπήσει οι άνθρωποι και αρκετοί προσκυνητές συμμετείχαν στην θεία λειτουργία. Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του κατά την Θεία Λειτουργία, υπογράμμισε το μοναχικό ιδεώδες στους σύγχρονους καιρούς μας σε σχέση με την μαρτυρική ζωή των αγίων μαρτύρων της πίστεως μας, και ιδιαίτερα της αγίας Παρασκευής και του Αγίου Παντελεήμονος που έναντι του μαρτυρίου τους, ο Θεός τους χάρισε το δώρο της ιάσεως, το οποίον αφειδώς παρέχουν οι άγιοι σε εκείνους οι οποίοι προστρέχουν στην μνήμη τους και τους ικετεύουν στην θεραπεία των ποικίλων νοσημάτων, σωματικών και πνευματικών στην ζωή τους.

Η μοναχική ζωή μπορεί να μην είναι μαρτύριο του αίματος αλλά ιδιαίτερα στην εποχή των ανακατατάξεων και της απομάκρυνσης των ανθρώπων από την αγάπη του Θεού, οι μοναχοί καλούνται να γίνουν μάρτυρες της συνειδήσεως των, και τούτο το μαρτύριο να ενισχύει την αδυναμία των συγχρόνων ανθρώπων. Όπως ο Θεός χαρίτωσε τους μάρτυρες του αίματος με ποικίλα χαρίσματα έτσι και στον αγώνα του μαρτυρίου της συνειδήσεως των μοναχών δίδει ποικίλα χαρίσματα για την ενάρετη και αγωνιστική ζωή τους. Όσοι λοιπόν προσέρχονται σε τούτα τα πνευματικά κάστρα της εκκλησίας μας, μπορούν να διδάσκονται, πρώτον από την ζωή των αγίων που είναι αφιερωμένες οι μονές και δεύτερον από την ζωή των μοναχών οι οποίοι με τον αγώνα τους, ελκύουν την χάρη του θεού στην ζωή τους.

Το θέμα της συμμετοχής μας στη ζωή της εκκλησίας ή στην μοναστηριακή ζωή, εξαρτάται από την προαίρεση του καθενός μας, είτε την αγαθή είτε την πονηρά, προκειμένου ή να οικοδομηθούμε η να σκανδαλισθούμε.

Στο τέλος της θείας Λειτουργίας σε όλους τους προσκυνητές παρατέθηκε μοναστηριακό κέρασμα από τα χέρια των μοναζουσών.