Dogma

Το Παραλίμνι τίμησε τους θανόντες κατά τον αγώνα ΕΟΚΑ 55-59

Προηγήθηκε η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και το μνημόσυνο στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Παραλίμνι, προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασιλείου.

Παρουσία του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη και άλλων επισήμων, ο Δήμος Παραλιμνίου τίμησε τη μνήμη των θανόντων συμπολιτών του και όσων έχασαν την ζωή τους καθ’ οιονδήποτε τρόπο κατά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59.

Προηγήθηκε η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και το μνημόσυνο στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Παραλίμνι, προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασιλείου.

Τελέστηκε επίσης το ετήσιο μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Αυστρίας κ. Μιχαήλ, ο οποίος συνδέονταν με μακρά πνευματική φιλία με τον Μητροπολίτη Βασίλειο αλλά και με την πόλη του Παραλιμνίου.

*******************

Επιμνημόσυνος λόγος του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Χριστοδουλίδη στο εθνικό μνημόσυνο των αγωνιστών της ΕΟΚΑ του Δήμου Παραλιμνίου

Σε μια χρονική περίοδο, όπου καλούμαστε να διαβούμε δύσβατα μονοπάτια, για να διασφαλίσουμε το παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας, για να δημιουργήσουμε ελπίδα και προοπτική για το σύνολο του κυπριακού λαού, είναι με έντονο και ανυπόκριτο αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας που βρισκόμαστε σήμερα στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου για να αποτίσουμε τον προσήκοντα φόρο τιμής στους ήρωες-αγωνιστές της ΕΟΚΑ του Δήμου Παραλιμνίου.

Μνημονεύουμε και τιμούμε σήμερα τα άξια τέκνα του Παραλιμνίου, που δεν δίστασαν λεπτό να θέσουν την ίδια τους τη ζωή στη διάθεση της πατρίδας, στον αγώνα υπέρ της πολυπόθητης ελευθερίας.

Ο αγώνας που έδωσαν μνημονεύεται διαχρονικά, όχι μόνο σήμερα, με σκοπό να εμπνεύσει και να ενδυναμώσει ηθικά τον κυπριακό ελληνισμό, έτσι ώστε να αντεπεξέλθει των δυσκολιών που διέρχεται, διατηρώντας πρώτα και πάνω από όλα καθολική ενότητα και ομοψυχία.

Με βαθιά αισθήματα συγκίνησης φέρνουμε στη μνήμη μας αυτούς που έδωσαν τον αγώνα για την ένωση με τον εθνικό κορμό. Αυτούς που υπήρξαν καταζητούμενοι, πολιτικοί κρατούμενοι, καταδικασθέντες σε φυλάκιση, άτομα που φιλοξένησαν στο σπίτι τους αγωνιστές και πολλούς άλλους που συνέβαλαν με τον τρόπο τους στο έργο της ΕΟΚΑ, της ΠΕΚΑ και της ΑΝΕ.

Και θέλω να εκφράσω τον θαυμασμό μου γιατί εδώ στο ηρωικό Παραλίμνι, παρόλες τις πολλαπλές επιθέσεις και την έντονη δράση ενάντια στους Άγγλους κατακτητές, δεν υπήρξαν ανθρώπινες απώλειες. Όλες οι δραστηριότητες στην περιοχή σχεδιάζονταν με μεγάλη επιμέλεια και λεπτομέρεια και οι επιχειρήσεις γίνονταν πάντα με επιτυχία. Δεν ήταν εξάλλου τυχαίος ο χαρακτηρισμός της περιοχής από τους Βρετανούς κατακτητές ως «τρίγωνο του τρόμου».

Η έντονη μαχητική δράση της περιοχής και η επιτυχία της αποτελεί το πιο λαμπρό μνημείο αφοσίωσης στον ιερό αγώνα υπέρ της ελευθερίας αφού οι Παραλιμνίτες, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές τους αντιλήψεις, αγκάλιασαν με ενθουσιασμό την προσπάθεια για εθνική αυτοδιάθεση και ως φυσικό συνεπακόλουθο ενίσχυσαν με ομοψυχία τον αγώνα και τις δράσεις της ΕΟΚΑ.

Ο πρώτος μικρός πυρήνας από Παραλιμνίτες που μυήθηκαν στην ΕΟΚΑ έλαβε χώρα στο οίκημα της Ανόρθωσης, στην παρουσία του αγωνιστή Αντώνη Παπαδοπούλου, όταν τομεάρχης της Αμμοχώστου διατελούσε ο αείμνηστος Γρηγόρης Αυξεντίου. Εκτός από τις συνεχείς συσκέψεις και τις δράσεις που γίνονταν στο οίκημα Αμμοχώστου, οι Παραλιμνίτες αγωνιστές συμμετείχαν και σε εκπαιδευτικές ασκήσεις κάτω από τις κερκίδες του σταδίου Γ.Σ.Ε.

Οι αγωνιστές του Παραλιμνίου, ανώνυμοι και επώνυμοι, ήξεραν πως η ελευθερία κερδίζεται με θυσίες, ακόμα και της ίδιας τους της ζωής. Μνημονεύουμε σήμερα αυτούς που μας κληροδότησαν το βαρύ χρέος της συνέχισης του αγώνα μέχρι της τελικής δικαίωσης της πατρίδας μας, μέχρι την ευλογημένη μέρα της επανένωσης, αλλά και της διατήρησης της συλλογικής μνήμης στο νησί μας.

Από τα πρώτα ιδρυτικά μέλη της ομάδας της ΕΟΚΑ στο Παραλίμνι, τον Κόκο Ευαγγέλου, τον Δημοσθένη Κατσούρη και τον Λοίζο Λοιζίδη, στις γυναίκες του Παραλιμνίου που συνέβαλαν αποφασιστικά στον αγώνα σε όλα τα επίπεδά του, μέχρι τον σημαιοφόρο στον αγώνα κατά των κατακτητών, αείμνηστο Τάσο Μάρκου, ο κατάλογος των ηρώων είναι μακρύς και λαμπρός, όπως οι πράξεις και οι αγώνες τους, τα κατορθώματά τους.

Ο αγώνας και οι θυσίες των Αγωνιστών της ΕΟΚΑ, οδήγησαν σε ό,τι πολυτιμότερο έχουμε, οδήγησαν στη σύσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας, της πατρίδας μας, που οι πληγές της τουρκικής εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής παραμένουν, δυστυχώς, εδώ και 49 χρόνια ανοικτές.

Τις ζούμε και τις βιώνουμε καθημερινά, τις βλέπετε κάθε πρωί και εδώ στο Παραλίμνι. Οι πρόσφυγες, οι αγνοούμενοι, οι εγκλωβισμένοι, η παράνομη κατοχή και η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κυπριακού λαού συνεχίζονται και παραμένουν η πιο ηχηρή υπενθύμιση του ιστορικού χρέους που έχουμε για απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας. Ένα ιστορικό χρέος που αντηχεί μέσω και του ηρωισμού και της θυσίας όλων αυτών που τιμούμε σήμερα. Έχουμε, λοιπόν, ηθική υποχρέωση να μην συμβιβαστούμε με την κατοχή, και αυτή πρέπει να είναι και η υπόσχεσή μας προς τις μελλοντικές γενιές του τόπου μας.

Είναι ακριβώς μέσα σε αυτό το πλαίσιο που εργαζόμαστε στη βάση συγκεκριμένου πλάνου και σχεδιασμού, έτσι ώστε να πετύχουμε την άρση του αδιεξόδου και την επανέναρξη των συνομιλιών που θα μας οδηγήσουν στην επίλυση του Κυπριακού, στη βάση πάντα των σχετικών ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών και των αρχών και αξιών της ΕΕ. Παρόλες τις δυσκολίες, παρόλα τα προβλήματα, παρόλες τις αρνητικές εξελίξεις στην περιοχή μας είμαστε αισιόδοξοι ότι, ναι, θα πετύχουμε τον στόχο της επανέναρξης των συνομιλιών από εκεί που διακόπηκαν το καλοκαίρι του 2017.

Το αιώνιο παράδειγμα προσφοράς των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, του πιο αγνού και ηρωικού αγώνα σε τούτο τον τόπο, αποτελεί αέναο χρέος και ευθύνη, αποτελεί υποχρέωση, αλλά, κυρίως, είναι το μέτρο που καθορίζει το πραγματικό μπόι του ανθρώπου, το μέτρο της λευτεριάς.

Με αυτό το μέτρο θα αξιολογηθούμε όλοι απέναντι στους αγωνιστές του Παραλιμνίου, απέναντι στην Ιστορία, απέναντι στις γενιές που θα έρθουν σε τούτο τον τόπο.

Το όραμά μας για επανένωση και απελευθέρωση της Κύπρου μας καθορίζεται από την ανδραγαθία, τον ηρωισμό και τις θυσίες της ηρωικής γενιάς του 1955-‘59. Ας είναι αιωνία η μνήμη τους.