Δύο κείμενα για τη νηστεία
Η άνεση για τον πνευματικό άνθρωπο είναι η νηστεία.
Και χαρούμενοι εις την νηστείαν
Τι έλεγε ο Χριστός στους αποστόλους, στους μαθητές, στον λαό; Να αλείφεσθε, να βάζετε λάδι, να φαίνεσθε όμορφοι, όχι όταν πάτε περίπατοι, αλλά όταν θέλετε να ανήκετε στον Χριστό.Ο κοσμικός όταν βάφεται, όταν κάνει τον εαυτό του ευχάριστο, νιώθει μια άνεση ανάμεσα στον κόσμο. Νιώθει ότι είναι πιο όμορφος από τους άλλους, ότι τον προσέχουν. Νιώθει μια κατάφση στη ζωή και επομένως ζει άνετα.
Η άνεση για τον πνευματικό άνθρωπο είναι η νηστεία. Νηστεύοντας δε, οφείλει να είναι χαρούμενος, χρήσιμος, “αλειμμένος”, υπερήφανος. Όπως η “αλοιφή” ανοίγει στον κοσμικό τις πόρτες και την αποδοχή, έτσι και η νηστεία ανοίγει τις θύρες της αρετής και της καταφάσεως των ανθρώπων.
Όταν δεν υπάρχει η νηστεία, ξεχνάμε και τον Θεό και την αγάπη και όλα. Εάν νηστεύουμε, τα επιτυγχάνουμε πάντοτε;Ναι, ιδίως εάν έχουμε τα υπόλοιπα, και μάλιστα την ταπείνωση. Εάν δεν έχουμε την ταπείνωση και τη διάκριση, δεν κάνουμε τίποτε. Αλλά η νηστεία είναι οπωσδήποτε απαραίτητη. Όπως πρώτα κτίζεις το σπίτι και μετά το καλλωπίζεις, έτσι ακριβώς και η νηστεία είναι ο καλλωπισμός μας.
Αρχιμ. Αιμιλιανός Συμωνοπετρίτης
ΠΕΡΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ
Ο άνθρωπος, – για να διαφυλάξει τη χάρη, πρέπει, να εγκρατεύεται σε όλα: πράξεις, λόγια, οράσεις, σκέψεις και διατροφή. Υπάρχει καταρχήν μια άσκηση φυσική. Είναι αυτό που ο Άγιος Σιλουανός αποκαλεί θάνατο της σάρκας από αγάπη για τον Θεό, διότι η χάρη αγαπά να ζει σε ένα σώμα αποξηραμένο.
Ο σκοπός εδώ δεν είναι το σώμα αλλά η σάρκα, δηλαδή όλα τα πάθη πού είναισυνδεδεμένα με τον παλαιό άνθρωπο και που αποδυναμώνουν το σώμα, εμποδίζοντάς το να είναι ναός του Αγίου Πνεύματος. Μέσα στη μεγάλη του σοφία, ο Άγιος Σιλουανός παραγγέλλει να νηστεύουμε με μέτρο και διάκριση: να τρώμε όσο το δυνατόν λιγότερο, αλλά χωρίς να αδυνατίζουμε άκαιρα, ή να εμποδίζουμε με την άσκησή μας τη διεκπεραίωση της εργασίας μας.
Το μοναδικό κριτήριο είναι να φεύγουμε από το τραπέζι, έχοντας το πνεύμα μας ένθερμο και ζωντανό, διάπυρο από πόθο για προσευχή. Διότι τελικά, ένα παραχορτασμένο σώμα είναι εμπόδιο στην καθαρή προσευχή, και το Θείο Πνεύμα δεν κατέρχεται όταν η κοιλιά είναι χορτάτη.
π. Μάξιμος Εγκέρ
Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος
