Η αγαθή πρόθεση
Στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας
Ας πούμε, ένας γεωργός έχει ένα σακκουλάκι σπόρο και τον σπέρνει. Μετά μαζεύει τον καρπό και γεμίζει μία μεγάλη σακκούλα. Αν σπείρει ύστερα τον καρπό που έχει στην σακκούλα, θα γεμίσει ένα σακκί. Και όταν μαζέψει πολύ σπόρο και τον σπείρει, θα γεμίσει ένα αμπάρι. Ενώ, αν κρατήσει τον σπόρο στο σακκουλάκι και δεν τον σπείρει, ο σπόρος θα σκουληκιάσει. Πρέπει να πετάξει τον σπόρο στην γή, για να φυτρώσει, να μεγαλώσει και να κάνει καρπό. Έτσι γίνεται και με την αγάπη.
Για να αυξηθεί η αγάπη, πρέπει να την δώσεις. Όποιος όμως δεν δίνει, έστω και την λίγη αγάπη που έχει, είναι σαν να έχει ένα απλόχερο σπόρο, αλλά τον κρατάει και δεν τον σπέρνει.
Αυτός είναι ο πονηρός δούλος που έκρυψε το τάλαντο. Ανάλογα με την αγάπη 18 που θα προσφέρεις, θα έχεις να λάβεις.
Αν δεν δώσεις αγάπη, δεν θα λάβεις αγάπη. Βλέπεις η μάνα δίνει συνέχεια αγάπη στα παιδιά της, αλλά και συνέχεια παίρνει αγάπη από τα παιδιά της και συνέχεια αυξάνει η αγάπη της.
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης