Η διάσπαση του νου

• Δόγμα
• 24 Οκτωβρίου 2025
• 14:20

Λόγια των Πατέρων και Διδαχές των Γερόντων

Οι άν­θρω­ποι σή­με­ρα ανοί­γουν πολ­λά μέ­τω­πα και χά­νον­ται με την πολ­λή μέ­ρι­μνα. Εγώ ένα-δύο πράγ­μα­τα τα τα­κτο­ποιώ και μετά σκέ­φτο­μαι άλλα. Ποτέ δεν έχω να κάνω πολ­λά πράγ­μα­τα μαζί. Τώρα σκέ­φτο­μαι να κάνω αυτό, το τε­λειώ­νω και μετά σκέ­φτο­μαι να κάνω κάτι άλλο. Για­τί, αν δεν τε­λειώ­σω το ένα και αρ­χί­σω το άλλο, δεν έχω ανά­παυ­ση. Όταν έχει κα­νείς πολ­λά μαζί να κά­νει, πα­λα­βώ­νει. Και μόνο να τα σκέ­φτε­ται, πα­θαί­νει σχι­ζο­φρέ­νεια.

Εί­ναι με­ρι­κοί πού, ενώ έχουν πε­ριο­ρι­σμέ­νες δυ­νά­μεις και μπο­ρούν να κά­νουν μό­νον ένα-δύο πράγ­μα­τα, κα­τα­πιά­νον­ται και μπερ­δεύ­ον­ται με πολ­λά και μετά δεν κά­νουν τί­πο­τε σω­στό και σέρ­νουν και τους άλ­λους. Όσο μπο­ρεί κα­νείς, να κά­νει ένα-δυό πράγ­μα­τα μόνο, να τα τε­λειώ­νει σω­στά και να έχει το μυα­λό του κα­θα­ρό και ξε­κού­ρα­στο και μετά να αρ­χί­ζει κάτι άλλο. Για­τί, άμα ο νους του σκορ­πί­σει, τί πνευ­μα­τι­κά θα κά­νει μετά; Πώς να θυ­μη­θεί τον Χρι­στό;

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης