Η ταπείνωση της Παναγίας

• Δόγμα
• 31 Ιουλίου 2025
• 14:12

Η Πα­να­γία όσο ζού­σε, δεν έκα­νε ποτέ συγ­κα­τά­θε­ση σε καμ­μία αμαρ­τία! Μόνο ένα μόνο λο­γι­σμό είχε στη ζωή της η Πα­να­γία, όπως απο­κά­λυ­ψε στους Πα­τέ­ρες: Να σκέ­φτε­ται, να υμνεί και να αγα­πά στο μέ­γι­στο κατά το αν­θρώ­πι­νο, το Χρι­στό και να ποιεί το θέ­λη­μά Του. Δεύ­τε­ρο λο­γι­σμό δεν είχε! Σύγ­κρι­νε διαρ­κώς τον εαυ­τόν της με […]

Η Πα­να­γία όσο ζού­σε, δεν έκα­νε ποτέ συγ­κα­τά­θε­ση σε καμ­μία αμαρ­τία! Μόνο ένα μόνο λο­γι­σμό είχε στη ζωή της η Πα­να­γία, όπως απο­κά­λυ­ψε στους Πα­τέ­ρες: Να σκέ­φτε­ται, να υμνεί και να αγα­πά στο μέ­γι­στο κατά το αν­θρώ­πι­νο, το Χρι­στό και να ποιεί το θέ­λη­μά Του. Δεύ­τε­ρο λο­γι­σμό δεν είχε! Σύγ­κρι­νε διαρ­κώς τον εαυ­τόν της με το Χρι­στό και απέ­κτη­σε την αρε­τή της τα­πεί­νω­σης στο μέ­γι­στο βαθ­μό, όπως και τις υπό­λοι­πες αρε­τές.

Η Πα­να­γία ου­δέ­πο­τε ασθέ­νη­σε, ούτε πάθη είχε, ούτε λο­γι­σμούς, ούτε όνει­ρα, αλλά και ούτε τα γυ­ναι­κεία της (πε­ρί­ο­δο). Δεν γεύ­τη­κε σω­μα­τι­κό πόνο ποτέ και σε κα­νέ­να ση­μείο του σώ­μα­τος, ενώ ψυ­χι­κό πόνο γεύ­τη­κε κατά τη Σταύ­ρω­ση του Χρι­στού.

Η Πα­να­γία λει­τούρ­γη­σε βιο­λο­γι­κά ως άγ­γε­λος μάλ­λον, παρά ως άν­θρω­πος.

Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης