Μητρόπολη Δημητριάδος: «Οι δε εξελθόντες διεφήμισαν αυτόν εν όλη τη γη εκείνη»
Σήμερα βλέπουμε τον Ιησού να επιτελεί δύο θαύματα. Χαρίζει το φως σε δύο τυφλούς και θεραπεύει έναν δαιμονισμένο κωφό. Γράφει ο ευαγγελιστής Ματθαίος πως οι τυφλοί, όταν έλαβαν το φως τους, παρότι τους είπε ο Κύριος να μη διαδώσουν το θαύμα Του, «οι δε εξελθόντες διεφήμισαν αυτόν εν όλη τη γη εκείνη».
Η χαριτωμένη αυτή ανυπακοή ήταν μία κίνηση αυθόρμητης ευγνωμοσύνης προς τον Ευεργέτη τους. Δεν μπορούσαν να κρατήσουν μυστικό το καλό που δέχτηκαν. Δεν μπορούσαν να μείνουν σιωπηλοί τη στιγμή που το σκοτάδι διαλύθηκε από την ύπαρξή τους. Μίλησαν, φώναξαν, ικέτεψαν για να ζητήσουν τη θεραπεία. Πίστεψαν βαθιά ότι ο Ιησούς μπορεί και θέλει να τους θεραπεύσει. Τώρα, που έλαβαν το ζητούμενο, δεν ήταν δυνατόν να κρύψουν την ευεργεσία.
«Οι δε εξελθόντες διεφήμισαν αυτόν εν όλη τη γη εκείνη». Οι δύο πρώην τυφλοί, «εξελθόντες» απ’ όλα τα πλαίσια και τις φόρμες, «διεφήμισαν» τον Χριστό σε όλο το περιβάλλον τους. Στη δική τους κατάσταση βρισκόμαστε όλοι μας. Μπορεί να μην υποφέρουμε από σωματική τύφλωση, αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που το σκοτάδι καταλαμβάνει την ψυχή και το μυαλό μας. Η πνευματική τύφλωση είναι εξίσου επίπονη και επικίνδυνη με τη σωματική. Όπως αυτός που δεν βλέπει με τα μάτια του σώματος, μπορεί να έχει κάποιο ατύχημα, ενώ παράλληλα στερείται την ομορφιά γύρω του, έτσι και εκείνος που τυφλώθηκε πνευματικά, μπορεί να σκοντάψει στις παγίδες του κακού και ταυτόχρονα στερείται την ομορφιά των δώρων του Θεού που τον περιβάλλουν. Ο πνευματικά τυφλός δεν αντιλαμβάνεται την αγάπη, δεν εκτιμάει την τιμιότητα, δεν αναπαύεται στην καθαρότητα, δεν χαίρεται στην αρετή, δεν προσδοκά την ελπίδα. Ο πνευματικά τυφλός έχασε τον Θεό, έχασε τον εαυτό του, έχασε και τον διπλανό του. Μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας και της κακίας γεύεται το πικρό ποτήρι της αποτυχίας, της μοναξιάς και της δυστυχίας. Ο Χριστός, όμως, δεν εγκαταλείπει κανέναν. Έρχεται κοντά σε όλους και θεραπεύει την πνευματική τύφλωση, αρκεί με τη μετάνοια να ζητήσουμε το θεϊκό έλεος.
«Οι δε εξελθόντες διεφήμισαν αυτόν εν όλη τη γη εκείνη». Εκείνοι που βρήκαν το φως διαφήμισαν τον Χριστό παντού. Εμείς, που θεραπευόμαστε από την πνευματική τύφλωση, πώς θα διαφημίσουμε τον Ευεργέτη μας; Πώς θα δείξουμε στον Ευεργέτη την απέραντη ευγνωμοσύνη μας για τα δώρα Του; Θα κάνουμε ό,τι έκαναν και οι πρώην τυφλοί. Θα Τον διαφημίσουμε παντού και με κάθε ευκαιρία.
Πρώτον, θα Τον διαφημίσουμε με την αρετή, με την ποιότητα της ψυχής μας, με την ευαγγελική συμπεριφορά, με τη χρηστοήθειά μας. Στο πρόσωπό μας οι άνθρωποι θα βλέπουν το πρόσωπο του Χριστού, όταν είμαστε χαμογελαστοί και ευγενείς, όταν έχουμε καλοσύνη και φιλότιμο, όταν γινόμαστε επιεικείς και συγχωρητικοί, όταν ανοίγουμε την αγκαλιά στους άλλους και συγχωρούμε τα λάθη τους. Ο Χριστός διαφημίζεται μέσα από τη δικαιοσύνη στις καθημερινές συναλλαγές, μέσα από την καθαρότητα στις σχέσεις, μέσα από τον σεβασμό στη διαφορετικότητα, μέσα από τη συμπαράσταση και τη συναντίληψη, μέσα από την ανδρεία και τη γενναιότητα στην κοινωνική αδικία. Ο Χριστός διαφημίζεται, όταν ο πιστός προσεύχεται για τους αδελφούς του, όταν κουράζεται και αγρυπνεί για την εξάπλωση της ενότητας και της αδελφοσύνης. Η καλύτερη διαφήμιση του Χριστού είναι η συνέπεια της πίστης και της ζωής των παιδιών Του.
Δεύτερον, θα διαφημίσουμε τον Χριστό, όταν κάθε φορά που διαβάλλεται το πρόσωπο και η διδασκαλία Του καταθέτουμε την αλήθεια. Χωρίς φανατισμό και χωρίς συγκρούσεις έχουμε καθήκον να λέμε το σωστό, όταν διαδίδεται το ψέμα. Σε όλα τα επίπεδα επικοινωνίας μπορούμε να αποκαλύπτουμε την πλάνη και να καταθέτουμε την εμπειρία της σχέσης με τον Χριστό. Δεν θα προβάλλουμε τον εαυτό μας, δεν θα διαλαλούμε τα κατορθώματά μας, δεν θα γινόμαστε αδιάκριτοι και οξείς. Με διάκριση, ταπείνωση, γλυκύτητα και ηρεμία θα καταθέτουμε τη διδασκαλία του Ευαγγελίου, την εμπειρία της Εκκλησίας, το παράδειγμα των Αγίων. Όταν σπέρνουμε την αλήθεια, μην έχουμε μέριμνα και ταραχή για την έκβαση. Η αλήθεια από μόνη της ριζώνει και καρποφορεί εκεί που πρέπει.
«Οι δε εξελθόντες διεφήμισαν αυτόν εν όλη τη γη εκείνη». Οι τυφλοί της σημερινής ευαγγελικής περικοπής διαφήμισαν τον Κύριο στον τόπο τους διακηρύττοντας την ευεργεσία Του. Εμείς, που κοντά στον Χριστό βρήκαμε το φως της πορείας μας και το νόημα της ζωής μας, ας βγούμε από κάθε δισταγμό και ας Τον διαφημίσουμε στην καθημαγμένη κοινωνία. Να Τον διαφημίσουμε με τον ορθό τρόπο της ζωής και με τον όμορφο λόγο μας, από ευγνωμοσύνη και όχι από κενοδοξία. Αυτή τη διαφήμιση δεν τη χρειάζεται ο Χριστός, διότι τίποτε δεν Του προσθέτει. Την έχουμε ανάγκη εμείς, για να αναπαυόμαστε στη δόξα Του και στις αμέτρητες ευλογίες που σκορπίζει σε όσους Τον αντιδοξάζουν. Αυτός είναι ο σκοπός της ύπαρξής μας και η δίκαιη προσμονή μας για πάντα. Αμήν.
Επιμέλεια Κειμένου: Πρωτ. Δημήτριος Κατούνης
