Ο Άγιος Παΐσιος στο Σινά

• Δόγμα
• 25 Οκτωβρίου 2025
• 13:17

Στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας

Όταν ήμουν στο Σινά, ήταν εκεί και ένας λαϊ­κός – Στρα­τή τον έλε­γαν – που, αν τον φώ­να­ζες: «κύ­ριε Στρα­τή», σου έλε­γε: «Αμαρ­τω­λό Στρα­τή, να λες, αμαρ­τω­λό Στρα­τή». Όλοι έλε­γαν: «Τι τα­πει­νός που εί­ναι!». Ένα πρωί τον πήρε ο ύπνος και δεν κα­τέ­βη­κε στην Εκ­κλη­σία. Πήγε λοι­πόν κά­ποιος να τον ξυ­πνή­σει. «Στρα­τή, του λέει, ακό­μη κοι­μά­σαι; τε­λεί­ω­σε και ο Εξά­ψαλ­μος· δεν θα έρ­θεις στην Εκ­κλη­σία;». Οπό­τε εκεί­νος βά­ζει κάτι φω­νές… «Εγώ έχω πε­ρισ­σό­τε­ρη ευ­λά­βεια από σένα και ήρ­θες να μου πεις να κα­τέ­βω στην Εκ­κλη­σία;». Έκα­νε σαν τρελ­λός… Μέ­χρι που πήρε το κλει­δί από την πόρ­τα – ήταν από εκεί­να τα κλει­διά τα με­γά­λα -, για να τον χτυ­πή­σει, για­τί θί­χτη­κε.

Τα έχα­σαν οι άλ­λοι που τον άκου­σαν έτσι να φω­νά­ζει, για­τί τον εί­χαν για υπό­δειγ­μα, για πολύ τα­πει­νό. Έγι­νε ρε­ζί­λι. Βλέ­πεις τί γί­νε­ται; Μό­νος του έλε­γε, ότι εί­ναι αμαρ­τω­λός, αλλά, μό­λις θί­χτη­κε ο εγωι­σμός του, έγι­νε θη­ρίο!

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης