Ο φόβος στην πνευματική ζωή
Στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας
Στην πνευματική ζωή και ο πιο δειλός μπορεί να αποκτήσει πολύ ανδρισμό, αν εμπιστευτεί τον εαυτόν του στον Χριστό, στην Θεία βοήθεια. Μπορεί να πάει στην πρώτη γραμμή να πολεμήσει και να νικήσει. Ενώ οι καημένοι οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν το κακό και παλληκαριά να έχουν, φοβούνται, διότι αισθάνονται την ενοχή τους και μόνο στην βαρβαρότητά τους στηρίζονται. Ο άνθρωπος του Θεού, έχει Θεϊκές δυνάμεις, έχει και το δίκαιο με το μέρος του. Βλέπεις, ένα κουταβάκι κάνει «γαβ-γαβ» και φεύγει ο λύκος, γιατί αισθάνεται ενοχή.
Οικονόμησε ο Θεός και ο λύκος να φοβάται από ένα κουταβάκι, γιατί αυτό έχει δικαιώματα στο σπίτι του νοικοκύρη του, πόσο μάλλον ο άνθρωπος που πάει να κάνει κακό μπροστά στον άνθρωπο που έχει Χριστό μέσα! Γι’ αυτό μόνο τον Θεό να φοβόμαστε, όχι τους ανθρώπους, όσο κακοί και να είναι.
Ο φόβος του Θεού και τον πιο δειλό τον κάνει παλληκάρι. Όσο ενώνεται κανείς με τον Θεό, τόσο δεν φοβάται τίποτε.
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης