Ο νους του ανθρώπου

  • Δόγμα

Ο νους του αν­θρώ­που, μετά την πτώ­ση του Αδάμ, εί­ναι αδρα­νής, νω­θρός εί­ναι φυ­γό­πο­νος. Και του αρέ­σουν οι πά­σης φύ­σε­ως ηδο­νές, κάθε μορ­φή ξε­κού­ρα­σης. Και θα πρέ­πει κα­νείς να εφεύ­ρει ένα τρό­πο σω­μα­τι­κού και δια­νο­η­τι­κού πό­νου ή κό­που, ώστε ο νους (αυ­τός ο αν­τάρ­της και αλή­της) λίγο να μα­ζεύ­ε­ται από τις τό­σες σκέ­ψεις. Η νο­ε­ρά […]

Ο νους του αν­θρώ­που, μετά την πτώ­ση του Αδάμ, εί­ναι αδρα­νής, νω­θρός εί­ναι φυ­γό­πο­νος. Και του αρέ­σουν οι πά­σης φύ­σε­ως ηδο­νές, κάθε μορ­φή ξε­κού­ρα­σης. Και θα πρέ­πει κα­νείς να εφεύ­ρει ένα τρό­πο σω­μα­τι­κού και δια­νο­η­τι­κού πό­νου ή κό­που, ώστε ο νους (αυ­τός ο αν­τάρ­της και αλή­της) λίγο να μα­ζεύ­ε­ται από τις τό­σες σκέ­ψεις. Η νο­ε­ρά προ­σευ­χή απο­τε­λεί τον πιο ιδα­νι­κό τρό­πο, αφού και τα πάθη θα θε­ρα­πεύ­σει, αλλά και τους λο­γι­σμούς θα μειώ­σει.

Γλέρων Εφραίμ Σεραγιώτης

TOP NEWS