Ο πνευματικός αγώνας

• Δόγμα
• 16 Ιουλίου 2025
• 17:19

Στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας

Πρέ­πει ο αγω­νι­ζό­με­νος τον εσω­τε­ρι­κό αγώ­να να έχει κάθε στιγ­μή του χρό­νου αυτά τα τέσ­σε­ρα: τα­πεί­νω­ση, άκρα προ­σο­χή, αν­τίρ­ρη­ση κατά των πο­νη­ρών λο­γι­σμών και προ­σευ­χή. Να έχει τα­πεί­νω­ση, για­τί ο αγώ­νας εί­ναι εναν­τί­ον των υπε­ρη­φά­νων δαι­μό­νων, για να έχει τη βο­ή­θεια του Χρι­στού πρό­χει­ρη επει­δή ο Κύ­ριος μι­σεί τους υπε­ρή­φα­νους. Προ­σο­χή, για να μην έχει στην καρ­διά του κα­νέ­να λο­γι­σμό, έστω και αν αυ­τός φαί­νε­ται αγα­θός. Αν­τίρ­ρη­ση, ώστε μό­λις με οξύ­τη­τα εν­νο­ή­σει ότι ήρθε ο δαί­μο­νας, ευ­θύς με οργή να φέ­ρει αν­τι­λο­γία στον πο­νη­ρό.

Προ­σευ­χή για να φω­νά­ξει δυ­να­τά προς τον Χρι­στό με στε­ναγ­μό ανέκ­φρα­στο, ευ­θύς μετά την αν­τίρ­ρη­ση. Και τότε ο αγω­νι­ζό­με­νος άν­θρω­πος θα δει τον εχθρό να πα­ρα­λύ­ει ή να εκ­διώ­κε­ται από το προ­σκυ­νη­τό όνο­μα του Ιη­σού, σαν σκό­νη στον άνε­μο, ή να χά­νε­ται σαν κα­πνός μαζί με τον πο­νη­ρό λο­γι­σμό του.

Όσιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος