Περί αδικίας

• Δόγμα
• 31 Οκτωβρίου 2025
• 15:16

Στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας

Τέσ­σε­ρα στά­δια υπάρ­χουν στην αν­τι­με­τώ­πι­ση της αδι­κί­ας. Σε χτυ­πά­ει λ.χ. κά­ποιος άδι­κα. Αν βρί­σκε­σαι στο πρώ­το στά­διο, το αν­τα­πο­δί­δεις. Αν βρί­σκε­σαι στο δεύ­τε­ρο στά­διο, νιώ­θεις μέσα σου πολύ με­γά­λη τα­ρα­χή, αλλά συγ­κρα­τιέ­σαι και δεν μι­λάς. Στο τρί­το στά­διο δεν τα­ρά­ζε­σαι. Και στο τέ­ταρ­το νιώ­θεις πολ­λή χαρά, με­γά­λη ψυ­χι­κή αγαλ­λί­α­ση. Όταν κά­ποιος αδι­κεί­ται και απο­δει­κνύ­ει ότι δεν φταί­ει, δι­καιώ­νε­ται και ικα­νο­ποιεί­ται. Τότε νιώ­θει μια κο­σμι­κή χαρά. Αν όμως αν­τι­με­τω­πί­ζει την αδι­κία πνευ­μα­τι­κά, με καλό λο­γι­σμό και δεν φρον­τί­ζει να απο­δεί­ξει την αθω­ό­τη­τά του, έχει μέσα του Θεϊ­κή πα­ρη­γο­ριά και αι­σθά­νε­ται πνευ­μα­τι­κή χαρά.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης