Περί ακρασίας και κακίας

• Δόγμα
• 24 Νοεμβρίου 2025
• 16:15

Λόγια και Διδαχές των Πατέρων

Η ακρα­σία, εί­ναι κα­κία που εξε­γεί­ρε­ται κατά της σω­φρο­σύ­νης, της αγνεί­ας, της παρ­θε­νί­ας. Ακρα­σία εί­ναι να επι­διώ­κεις την υπερ­βο­λι­κή κα­τα­νά­λω­ση με σκο­πό την ηδο­νή. Η ακρα­σία οδη­γεί αυ­τόν που κυ­ρί­ευ­σε, σε ηδο­νές και απο­λαύ­σεις. Ο ακρα­τής έτρε­ξε πίσω από τις επι­θυ­μί­ες του και στις ορέ­ξεις του δεν έβα­λε φραγ­μό. Πα­ρα­χώ­ρη­σε στην ψυχή του την ικα­νο­ποί­η­ση του χορ­τα­σμού και πα­ρα­μέ­λη­σε τον Θεό που μας έπλα­σε. Ο ακρα­τής απαρ­νή­θη­κε τον Θεό και λά­τρευ­σε την κοι­λιά του.

Στην ψυχή του κυ­ριαρ­χεί ο νό­μος της σάρ­κας και δεν γνω­ρί­ζει τον νόμο της Χά­ρι­τος. Σε αυ­τούς που αφή­νον­ται στην έλ­λει­ψη της εγ­κρά­τειας, τους ακο­λου­θούν κακά, όπως το σκο­τά­δι του νου, η πώ­ρω­ση της καρ­διάς, η αναι­σθη­σία της ψυ­χής. Με την ακρα­σία επέρ­χον­ται: η μέθη, ο δια­σκορ­πι­σμός, οι απο­λαύ­σεις, τα ξέ­φρε­να γέ­λια και ό,τι συ­νο­δεύ­ει την οι­νο­πο­σία.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως